CJP2

Serdecznie zapraszamy do wspólnego świętowania 10. rocznicy kanonizacji Jana Pawła II w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

• o godz. 10.00 – Pielgrzymka Katolickich Stowarzyszeń Medycznych – Msza św. pod przewodnictwem ks. bp. Romualda Kamińskiego

• godz. 12.00 – Msza św. pod przewodnictwem ks. abp. Marka Jędraszewskiego

• i o godz. 17.00 – Msza św. z nabożeństwem o uzdrowienie pod przewodnictwem ks. Jana Reczka

– Dla tej Rodziny miłość Boga i bliźniego były ważniejsze od własnego życia. Ta ich decyzja zaskakuje i zdumiewa do dziś swoim heroizmem – mówił kard. Stanisław Dziwisz w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie na zakończenie peregrynacji relikwii bł. Rodziny Ulmów w Archidiecezji Krakowskiej.

Kard. Stanisław Dziwisz w czasie homilii zwrócił uwagę na przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Zaznaczył, że jest to fragment, który bł. Rodzina Ulmów zakreśliła czerwonym kolorem w swoim rodzinnym Piśmie Świętym. Co więcej, obok tytułu tej przypowieści błogosławieni Wiktoria i Józef Ulmowie dopisali w swoim egzemplarzu Biblii słowo „TAK”. – Przypowieść Jezusa o miłosiernym Samarytaninie kończy się mocnym apelem: „Idź, i ty czyń podobnie” (Łk 10, 37). Wiadomo, że Ulmowie potraktowali te słowa jako „ewangeliczny imperatyw”, zaś umieszczając przy nim swoją odręczną adnotację «Tak» uczą nas jak świadomie przeżywać swoją relację z Bogiem, który jest miłością – mówił metropolita krakowski senior.

Zaznaczył, że dla tej rodziny Biblia stała się kluczem do zrozumienia powinności względem człowieka, który w trudnym okresie wojny „wpadł w ręce zbójców”. – Światło Słowa Bożego pozwoliło im podjąć heroiczną decyzję dotyczącą pomocy Żydom, a swój mały dom zapełnili dosłownie po sam dach ludźmi potrzebującymi pomocy. Stało się tak dlatego, że dla tej Rodziny miłość Boga i bliźniego były ważniejsze od własnego życia. Ta ich decyzja zaskakuje i zdumiewa do dziś swoim heroizmem – mówił.

Zauważył, że „szczególny apostolat” nowych błogosławionych polega na tym, że do chwały ołtarzy została wyniesiona cała rodzina, połączona nie tylko więzami krwi, ale także wspólnym świadectwem danym Chrystusowi w chwili męczeńskiej śmierci, jaka miała miejsce 24 marca 1944 roku w Markowej, na Podkarpaciu. – Po Świętej Rodzinie z Nazaretu jest to pierwszy przypadek w historii Kościoła rzymskokatolickiego, kiedy to chwałę ołtarzy osiągnęła cała rodzina, a w wśród niej nienarodzone dziecko przypominające światu o godności każdego dziecka poczętego – mówił metropolita senior dodając, że w błogosławionej Rodzinie Ulmów doskonale zadziałała uświęcająca łaska chrztu, Eucharystii i innych sakramentów, wśród których jasno ukazuje się piękno i wielkość sakramentu małżeństwa. – Ich dom ukazuje nam piękno dojrzałych chrześcijan oraz prawdziwie kochających się małżonków, którzy swoje życie małżeńskie budowali na mocnym fundamencie wiary i bezwarunkowej miłości do bliźniego – zaznaczył kardynał nazywając Rodzinę Ulmów „kościołem domowym”, w którym rodzice przekazywali wiarę swoim dzieciom.

Kard. Stanisław Dziwisz podkreślił, że dziś błogosławieni Ulmowie są znakiem dla świata. Wskazał na aktualność troski Wiktorii o dusze jej dzieci oraz połączenie głębokiej wiary z kompetentną wiedzą Józefa.

Zwrócił uwagę także na maleńkie dziecko, które bł. Wiktoria nosiła w swoim łonie, a które przychodziło na świat w chwili męczeństwa swojej matki. – Relikwie tegoż najmłodszego Błogosławionego Męczennika, dla którego śmierć złączyła się z życiem, wołają do współczesnego świata, aby ten przyjął, kochał i chronił życie od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Bo przecież „naród który zabija własne dzieci jest narodem bez przyszłości”. – Błogosławione nienarodzone dziecko Ulmów, ten dziecięcy niewinny głos chce wstrząsnąć dziś sumieniem społeczeństwa, w którym szerzą się aborcja, eutanazja i pogarda dla życia, postrzeganego jako ciężar a nie dar – mówił metropolita senior podkreślając, że nienarodzone dziecko Ulmów jest dziś niezwykłym orędownikiem dzieci zagrożonych grzechem aborcji ale i wyjątkowym patronem każdego poczętego życia.

Podsumowując kardynał zaznaczył, że Ulmowie mieli jasny program działania wynikający z chrześcijańskich wartości. Nie szukali drogi, która daje łatwe i powierzchowne szczęście, ale próbowali odnaleźć prawdziwe szczęście na drodze, po której już kroczyli. – Życie i męczeńska śmierć Ulmów staje się na naszych oczach wyjątkowym znakiem świętości rodziny jako sakramentu małżeństwa i związanej z nim tajemnicy nowego życia – mówił metropolita senior wskazując Ulmów za „niedościgły wzór” w dobie kryzysu rodziny, lekceważenia życia i sakramentu małżeństwa.

– Pamiętajmy o przykładzie ich świętego życia. Byli przecież dokładnie tacy sami jak my. Wyróżniali się tylko i wyłącznie jedną rzeczą: nie dali sobie wmówić, że w ich życiu Bóg jest nieważny, nigdy nie zatracili Go w swoim sercu – mówił kard. Stanisław Dziwisz zachęcając do rachunku sumienia w sprawie swoich relacji z Bogiem i drugim człowiekiem. – Módlmy się za wstawiennictwem błogosławionej Rodziny Ulmów, abyśmy wsparci ich wstawiennictwem, ofiarną miłością wiernie głosili Ewangelię życia – zakończył.

Ks. Paweł Gałuszka, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Krakowie podziękował wszystkim zaangażowanym w peregrynację relikwii bł. Rodziny Ulmów w Archidiecezji Krakowskiej. Wyraził nadzieję, że przyniesie ona błogosławione owoce w życiu wielu małżeństw i rodzin.

Na koniec Mszy św. zgromadzeni wierni mogli indywidualnie uczcić relikwie bł. Rodziny Ulmów. Odczytano także Akt zawierzenia życia dzieci nienarodzonych Bożemu miłosierdziu. W czasie peregrynacji relikwii po Archidiecezji Krakowskiej zbierane były podpisy pod tym Aktem (tutaj). 13 maja 2024 r. – w rocznicę zamachu na św. Jana Pawła II – zostaną złożone w sanktuarium narodowym Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem na Krzeptówkach.

Relikwie bł. Rodziny Ulmów będą teraz peregrynowały po Diecezji Tarnowskiej.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

– Taka miłość jest możliwa tylko z pomocą Bożej miłości, Bożej łaski. Taka miłość jest cudem – mówił o heroizmie bł. Rodziny Ulmów ks. Tomasz Szopa podczas peregrynacji relikwii błogosławionych w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

W czasie homilii ks. Tomasz Szopa zwrócił uwagę na cud rozmnożenia chleba. Zaznaczył, że nie wydarzyłby się on bez udziału człowieka – małego chłopca, który miał pięć chlebów i dwie ryby. Jezus wykorzystał coś niepozornego, by dokonać spektakularnego cudu, chociaż mógłby go dokonać i bez udziału tego chłopca, jego chlebów i ryb.

Kustosz papieskiego sanktuarium zauważył, że podobnie jak w cudzie opisanym w Ewangelii, jest też z miłością małżeńską. – Bez Bożej pomocy, bez Bożej łaski, bez cudu rozmnożenia, tej miłości nie wystarczy – mówił ks. Tomasz Szopa dodając, że przysięga małżeńska składana w dniu ślubu jest „ponad miarę, przekracza ludzkie możliwości”, dlatego kończy się formułą: „tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i wszyscy święci”. – Na tym polega sakrament małżeństwa – człowiek przychodzi z tym co ma, z miłością, przed ołtarz – do Jezusa, aby On dokonał i dokonywał później każdego dnia cudu rozmnożenia tej miłości, aby jej nigdy nie zabrakło. I to jest możliwe, jeśli dwoje ludzi nie oprze się tylko na swoich ludzkich miarach i planach, ale to co ma, odda Jezusowi, aby On tę ludzką miłość przemienił Swoją miłością, udoskonalił ją. Wtedy małżeństwo będzie przestrzenią, gdzie będą dokonywały się cuda – nie mniej spektakularne niż ten z dzisiejszej Ewangelii – podkreślił kustosz papieskiego sanktuarium.

Zaznaczył, że podobny cud wydarzył się w małżeństwie i rodzinie Ulmów, której relikwie goszczą na Białych Morzach. – Ich miłość, dzięki Bożej łasce, poszła jeszcze dalej – starali się ratować życie tym, którzy w czasie II wojny światowej mieli je jeszcze bardziej zagrożone – mówił ks. Tomasz Szopa podkreślając, że nie było to samobójstwo, ale miłość posunięta aż do heroizmu. – Taka miłość jest możliwa tylko z pomocą Bożej miłości, Bożej łaski. Taka miłość jest cudem – dodawał.

Zwrócił uwagę, że peregrynacja relikwii bł. Rodziny Ulmów w Archidiecezji Krakowskiej przypada w czasie trwania Kongresu Eucharystycznego. Wskazał, że moment karmienia się Ciałem Chrystusa w Eucharystii jest czasem czerpania łaski, żeby „w nas także te cuda Bożej miłości mogły się dokonywać”.

Na koniec Mszy św. zgromadzeni wierni mogli indywidualnie uczcić relikwie bł. Rodziny Ulmów. Odczytano także Akt zawierzenia życia dzieci nienarodzonych Bożemu miłosierdziu. W czasie peregrynacji relikwii po Archidiecezji Krakowskiej zbierane są podpisy pod tym Aktem (tutaj). 13 maja 2024 r. – w rocznicę zamachu na św. Jana Pawła II – zostaną złożone w sanktuarium narodowym Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem na Krzeptówkach.

Peregrynacja relikwii bł. Rodziny Ulmów – Playlista.

 Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Dzisiejszy dzień w Sanktuarium św. Jana Pawła II jest wypełniony po brzegi wyjątkowymi osobami.

Od świętych przez błogosławionych do Sług Bożych, od profesorów do uczniów.

Serdecznie dziękujemy wszystkim za przybycie oraz za organizację tego wyjątkowego wydarzenia Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół UPJPll w Krakowie!

Projekt związany jest z popularyzacją życia i działalności wybitnych kobiet: Świętej Jadwigi Królowej, Hanny Chrzanowskiej i Emilii Wojtyłowej, które bezpośrednio lub za pośrednictwem innych osób czy instytucji wpływały na losy zbiorowości, w tym świata akademickiego.

Do głównych celów Programu należy kształtowanie i promowanie postaw społecznych, obywatelskich i patriotycznych oraz prowadzenie działalności wychowawczej, kulturalnej i edukacyjnej na rzecz dzieci i młodzieży, a także podejmowanie działań służących rozwojowi wspólnot i społeczności lokalnych, w szczególności poprzez:

• propagowanie dziedzictwa narodowego poprzez ukazywanie historii kobiet i ich roli, jaką odgrywały w dziejach Polski, w tym także ich znaczenia i wpływu na wydarzenia historyczne;
• zwiększenie świadomości na temat wydarzeń związanych z odzyskaniem i odbudową polskiej państwowości poprzez podkreślenie sylwetek zasłużonych Polek;
• promowanie dziedzictwa historycznego oraz wiedzy na temat bohaterek narodowych zarówno na poziomie narodowym, jak i lokalnym;
• ukazanie historii kobiet jako cennego źródła wartości i wzorców;
• uwzględnienie obecności kobiet w sferze kreowania i odczuwania tożsamości narodowej;
• budowanie wiedzy historycznej przez pryzmat doznań i doświadczeń kobiet, a także z perspektywy kobiet jako twórczyń narracji opowiadających o przeszłości;
• zachowanie i popularyzacja pamięci historycznej na temat wkładu zasłużonych działaczek wojennych w rozwój Polski;
• budowanie oraz upowszechnienie wiedzy z zakresu polskiej historii i kultury (ze szczególnym uwzględnieniem działalności i zasług kobiet) w sposób nieszablonowy oraz nowatorski i/lub innowacyjny, umożliwiający kreatywne uczestnictwo w wydarzeniach kulturowych, a także wykorzystujący twórczy potencjał uczestników”.

Wspomniane idee, które mają być realizowane przez lokalne organizacje działające w obszarze polskiej kultury i historii, w założeniu SAIP UPJPII wiążą się także z życiem naszego uniwersytetu, dla którego wspomniane wartości są także istotne.

Tym samym SAIP zamierza włączyć się w takie działania, jak zainicjowanie i prowadzenie programów naukowych i popularyzatorskich oraz kampanii edukacyjnych w ramach przygotowywanych: konferencji z panelami naukowymi, spotkań z wybitnymi ekspertami z przedmiotowego obszaru; podejmowanie działań edukacyjnych, w tym organizacja konferencji z debatą i wykładami, których beneficjentami będą:

• uczniowie szkół średnich i społeczność akademicka – młodzież i młodzi dorośli;
• członkowie stowarzyszenia – młodzi dorośli, osoby w wieku produkcyjnym, a także seniorzy (w tym absolwenci SAIP).

Planowane są konferencje, panele dyskusyjne, opracowanie materiałów naukowych i filmowych oraz promocja w mediach. Ideą projektu, w który włącza się SAIP UPJPII, a którego autorką ze strony SAIP jest dr Klaudia Cymanow-Sosin, prezes SAIP, kierownik Katedry Komunikacji Społecznej i Promocji Idei IDMIKS, jest promocja polskiej historii w teraźniejszości. Dla darczyńcy, Fundacji Totalizatora Sportowego, jest ona „jednym z kluczowych wyzwań”.

Uczestnictwo słuchaczy ma charakter bezpłatny i wpisuje się w realizację działań popularnonaukowych dotyczących lokalnych i ogólnopolskich aspektów polskiej historii i kultury wpisujących się w cele Programu. [SZCZEGÓŁOWY OPIS PROJEKTU]

Program

– Boże miłosierdzie może uzdrowić rany. Boże miłosierdzie w sakramencie pokuty i pojednania, ale także Boże miłosierdzie objawiające się w czasie Mszy św. i Komunii św. – mówił ks. Tomasz Szopa, kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła II, podczas Święta Miłosierdzia w Łagiewnikach. 

W homilii ks. Tomasz Szopa wskazał na kontekst czasowy Niedzieli Miłosierdzia, która przypada na ósmy dzień Oktawy Wielkanocy. – Zmartwychwstanie Jezusa jest najważniejszym wydarzeniem w historii świata, ludzkości Kościoła. Dlatego Kościół jego przeżywanie przedłuża aż na osiem dni – zauważył. Wydarzenia przeżywane podczas Oktawy najpełniej objawiają Boże miłosierdzie, dlatego Jezus pragnął by tego dnia obchodzić Święto Miłosierdzia Bożego.

– Miłosierdzie to absolutna, bezwarunkowa, przebaczająca miłość, która jest odpowiedzią na przerażające zło, jakie dotyka Pana Jezusa – Wcielonego Syna Bożego – stwierdził kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła II. – Męka była okazją dla Pana Jezusa, by objawić przebaczającą miłość Boga, aby objawić Boże miłosierdzie. Jezus z krzyża objawia to miłosierdzie, mówiąc „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią” – dodał. Zwycięstwo miłosiernej miłości dokonało się już na krzyżu, a zmartwychwstanie było konsekwencją tego zwycięstwa. – Kiedy klękamy u kratek konfesjonału, doświadczamy skutków męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa. Doświadczamy Jego miłosierdzia – podkreśli. Mówił, że każda Msza św. uobecnia mękę, śmierć i zmartwychwstanie Zbawiciela, a zatem jest nieustannym źródłem Bożego miłosierdzia. Przypomniał, że w Archidiecezji Krakowskiej trwa Kongres Eucharystyczny, kiedy Kościół zaprasza do odkrywania tajemnicy Bożego miłosierdzia także w Eucharystii.

Przywołał postać przyjaciółki Karola Wojtyły, Wandy Półtawskiej, która przeżyła w obozie piekło na ziemi. Po wojnie wróciła do Krakowa i szukała pomocy, ponieważ trauma nie pozwalała jej normalnie żyć. Żadna z rad specjalistów nie dawała jej ukojenia, aż wreszcie trafiła podczas spowiedzi na ks. Karola Wojtyłę, który kazał jej przychodzić codziennie na Mszę św. i przystępować do Komunii. Ta rada wiele zmieniła w życiu Wandy i pomogła zaleczyć jej rany. Ks. Tomasz Szopa powiedział, że każdy ma w sobie jakieś cierpienie, które utrudnia funkcjonowanie. – Boże miłosierdzie może uzdrowić rany. Boże miłosierdzie w sakramencie pokuty i pojednania, ale także Boże miłosierdzie objawiające się w czasie Mszy św. i Komunii św. – podkreślił i na zakończenie homilii przywołał dwa fragmenty „Dzienniczka”, mówiące o Eucharystii. – Starajmy się jak najczęściej uczestniczyć we Mszy św. i przystępować do Komunii św. Wzorem apostołów Bożego miłosierdzia, odkrywajmy niewyczerpane zdroje Bożego miłosierdzia, które spływają na nas w sakramentach – dodał.

W Niedzielę Miłosierdzia Bożego w łagiewnickim sanktuarium podczas Mszy św. o 10:00, wybrzmiały słowa aktu zawierzenia życia nienarodzonych dzieci Bożemu Miłosierdziu. Akt można podpisać osobiście w święto Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, lub do końca trwania peregrynacji relikwii bł. Rodziny Ulmów tutaj. Inicjatorem wydarzenia jest abp Marek Jędraszewski.

Niedziela Miłosierdzia – Playlista.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej