CJP2

Serdecznie zapraszamy na koncert chóru Sanktuarium św. Jana Pawła II i Bocheńskiego Chóru Kameralnego Salt Singers.

mdk.bochnia.pl/sekcje/chor-kameralny-salt-singers/

W niedzielę, 26 marca 2023 r. nabożeństwo Gorzkich Żali odbędzie się wyjątkowo o godz. 16.15, z racji koncertu wielkopostnego naszego chóru.

– Wielki Post to przede wszystkim czas doświadczania tego, jak Bóg jest blisko nas – mówił dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej, ks. Paweł Gałuszka, w czasie liturgii stacyjnej w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie na Białych Morzach.

W homilii ks. Paweł Gałuszka stwierdził, że Jezus podąża do człowieka, który potrzebuje Jego uzdrowienia i miłości. Faryzeusze szukali wyłącznie sposobności, by zaprzeczyć miłości, którą niesie Chrystus. W Ewangelii opisano uzdrowienie człowieka, który przez 38 lat był niepełnosprawny. Jezus dał mu wolność wyboru i otworzył go na spotkanie, dzięki któremu chory odzyskał zdrowie, przede wszystkim w wymiarze duszy i pragnień.

Duszpasterz rodzin podkreślił, że człowiek potrzebuje w życiu działania Bożej łaski, miłości i obecności. Obraz wyschniętej ziemi, która pragnie wody dla swego rozwoju, mówi o każdym człowieku poszukującym Boga. – Czas Wielkiego Postu jest okresem wychodzenia na pustynię, ale także czasem, gdy odkrywamy w sobie pustynię. Pustynię braku miłości do drugiego człowieka, braku miłości do nas samych, braku miłości do Boga – wskazał i dodał, że sakrament chrztu świętego jest źródłem odnowienia dla całego wszechświata i każdego człowieka. Chrzest nie jest jednostkowym aktem, ale ciągłym dynamizmem. – Człowiek wierzący to ten, który jak zeschła ziemia pragnie wody życia: uzdrowienia, miłości, ostatecznie do swej realizacji pragnie Bożej obecności i działania – zaznaczył.

– Ile we mnie ofiarności, wrażliwości, bym umiał dzielić się przed wszystkim sobą? – pytał ks. Paweł Gałuszka. Stwierdził, że w dzisiejszych czasach rodziny są często podzielone, a małżonkowie żyją w związku jak samotne wyspy. Wskazał, że świętość należy postrzegać jako umiejętność dostrzeżenia potrzeb drugiego człowieka. Stwierdził, że faryzeusze byli wpatrzeni w siebie i mijali się z tym, co było związane z Bogiem. Przykazania czynili balastem, odwracając ich znaczenie. Wiara, która staje się dodatkiem w życiu niczego nie rozwiązuje i przybiera formę ideologii, moralizowania czy opinii. Człowiek zamknięty w opiniach nie odradza się, ponieważ nie ma w kim tego dokonać. Poprzez chrzest święty każdy wierzący jest powołanym by rodzić obfite owoce wiary.

Ks. Paweł Gałuszka powiedział, że coraz częściej można usłyszeć o aktach apostazji. Stwierdził, że wobec tego warto zadać osobie niewierzącej pytanie jak wygląda Bóg, w którego nie wierzy. – Większość ludzi odrzuca Boga, który jest ich wymysłem lub wyobrażeniem albo wymysłem czy wyobrażeniem kogoś innego – zauważył. Bezradny paralityk przedstawiony w Ewangelii wskazuje na doświadczenie niemocy w podążaniu za Bogiem. W każdym człowieku są trudności, których nie może rozwiązać sam. Dla ludzi wierzących istnieje jednak stale myśl o Bogu, który wychodzi do człowieka. – To jedno z najpiękniejszych doświadczeń wiary: świadomość Boga, który jest blisko. Czas Wielkiego Postu nie ma się koncentrować nad tym jak daleko od Niego jesteśmy, choć warto sobie czasem uświadomić naszą niewierność i grzech. Wielki Post to przede wszystkim czas doświadczania tego, jak Bóg jest blisko nas – podkreślił ks. Paweł Gałuszka. Na zakończenie stwierdził, że świadomość obecności Jezusa w życiu powinna być czymś, co rozbudza nadzieję.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

W sobotę 18 marca w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie pod batutą Jacka Bonieckiego wystąpił chór i orkiestra Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze” wraz z solistami. Wybrzmiały pieśni pasyjne oraz „Requiem” d-moll Mozarta.

Melomani oraz liczni wierni zgromadzili się w sobotę na krakowskich Białych Morzach, aby wraz z Państwowym Zespołem Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” poprzez muzykę jeszcze pełniej przeżywać kolejne dni Wielkiego Postu.

Pieśni pasyjne były wprowadzeniem do „Requiem” d-moll Wolfganga Amadeusza Mozarta. – To jedno z największych, najbardziej znanych dzieł muzyki sakralnej. Skoro jest to Msza żałobna, najlepiej wybrzmiałaby w kontekście modlitwy za zmarłych w listopadzie. Wtedy też jest najczęściej grywana. Okres Wielkiego Postu również sprzyja refleksji nad kruchością życia człowieka, a uświadomienie sobie tego powinno prowadzić do nawrócenia do Boga i być odpowiedzią na heroiczną miłość Ojca względem nas. Udział w tego rodzaju koncercie muzyki sakralnej w okresie przygotowania do Świąt Paschalny może pomóc człowiekowi wejść jeszcze głębiej w rozważanie tajemnicy męki i śmierci Chrystusa oraz poprowadzić do doświadczenia duchowego, do spotkania z Bogiem — wyjaśnia ks. Grzegorz Lenart, przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej, duszpasterz muzyków kościelnych Archidiecezji Krakowskiej i jeden z pomysłodawców Muzycznych Wieczorów na Białych Morzach.

Organizatorzy podkreślają, że sobotni koncert „Mazowsza” cieszył się dużym zainteresowaniem ludzi w różnym wieku. – Wierni szukają czegoś zupełnie innego, niż znajdują w świecie. W przestrzeni sacrum chcą odnaleźć samego Pana Boga, zostawić profanum przed drzwiami świątyni i wejść w inną rzeczywistość — mówi ks. Lenart.

Potwierdzają to uczestnicy wydarzenia na krakowskich Białych Morzach. – To była prawdziwa uczta duchowa, na którą warto było pójść. Samo „Requiem”, jego głęboka interpretacja, przypominała nam, słuchaczom, o sensie pierwszej części Wielkiego Postu, jakim jest pokuta oraz chęć żałowania za grzechy. Wsłuchując się natomiast w dźwięki pieśni pasyjnych, można było mieć wrażenie, iż wykonawcy są naocznymi świadkami Męki Zbawiciela. Całość występu stanowiło bardzo dobre tło do rozmyślania nad swoją niedoskonałością, którą może uleczyć jedynie zbawcza śmierć Chrystusa na krzyżu — mówi po koncercie kl. Artur z Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

Karol, który sam jest tancerzem zespołu folklorystycznego, zwraca uwagę na warstwę kulturową i wizualną. Jego zdaniem to, co można było zobaczyć podczas koncertu Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, pozwalało jeszcze głębiej wejść w wielkopostny nastrój i prawdziwy sens tego okresu liturgicznego. – Piękne kujawskie stroje i niecodzienne aranżacje pieśni pasyjnych wywarły na mnie niezapomniane wrażenie. Szczególnie urzekła mnie tematyka koncertu w nawiązaniu do przeżywanego Wielkiego Postu oraz niepowtarzalna atmosfera, która panowała. Występ „Mazowsza” wywarł na mnie spektakularne wrażenie i na długo pozostanie w mojej pamięci! – dzieli się swoimi wrażeniami chłopak.

Sobotni koncert wpisał się w cykl Muzycznych Wieczorów na Białych Morzach. To inicjatywa, która od października 2021 r. gromadzi melomanów i wiernych w krakowskim Sanktuarium św. Jana Pawła II. Koncerty mają być zachętą do otwarcia się na kontemplację Boga poprzez piękno, a muzyka ma pomagać w pełniejszej i głębszej modlitwie.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
Foto: SJP2

19 marca 1998 r. w watykańskiej bazylice św. Piotra papież Jan Paweł II udzielił święceń biskupich swojemu osobistemu sekretarzowi, ks. prałatowi Stanisławowi Dziwiszowi. Współkonsekratorami byli ówczesny metropolita krakowski, kard. Franciszek Macharski i kard. Angelo Sodano, wówczas sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej. Jako swoje zawołanie nowo wyświęcony biskup przyjął słowa „Sursum Corda”, czyli „W górę serca”. W herbie natomiast znalazł się m.in. Giewont wraz z krzyżem, który od 1901 r. stoi na jego szczycie. – Po nominacji ktoś, towarzysząc Ojcu Świętemu, zapytał mnie „Jakie będzie Twoje zawołanie, Twój biskupi program?”. Papież odwrócił się i powiedział: „Sursum Corda”. Te słowa więc pochodzą od niego. To były jego słowa, które wypowiedział do górali pod Giewontem. Ja pochodzę z Podhala, chociaż z Raby nie widać Giewontu, ale ta góra jest związana z tradycjami, z kulturą Podhala – tłumaczył kard. Stanisław Dziwisz w wywiadzie dla Archidiecezji Krakowskiej, który poprzedzał obchody 25. rocznicy wizyty św. Jana Pawła II w Zakopanem.

Na początku marca 2023 r. papież Franciszek zwrócił się do kard. Stanisława Dziwisza w związku ze zbliżającym się srebrnym jubileuszem jego posługi biskupiej, przesyłając specjalne papieskie błogosławieństwo. – Z życzliwością towarzyszymy Czcigodnemu Bratu Naszemu Stanisławowi Kardynałowi Dziwiszowi, Arcybiskupowi emerytowi Krakowskiemu, który w Uroczystość świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny obchodzi srebrny jubileusz episkopatu, pamiętając o Jego wierności i niezłomności w troskliwie wypełnionej służbie nie tylko wobec świętego Papieża Jana Pawła II, Naszego Poprzednika, ale także dla pożytku Stolicy Apostolskiej, jak również dla zbawienia dusz ludzkich, zwłaszcza Wspólnoty krakowskiej – napisał papież do metropolity krakowskiego seniora.

Tekst za: Biurem Prasowym Archidiecezji Krakowskiej
Foto: Grzegorz Gałązka

– Największą raną zadawaną dzisiaj Chrystusowi w Jego Kościele jest bylejakość życia wierzących – nasza bylejakość. Przez tę bylejakość, nieprzestrzeganie przykazań stajemy się nieautentyczni, niewiarygodni; nie ma zgodności między myślami, sądami, czynami – stajemy się nieprawdziwi – mówił bp Robert Chrząszcz podczas dnia skupienia „WSTAŃ!” dla uczniów szkół ponadpodstawowych.

Duszpasterstwo Młodzieży we współpracy z Wydziałem Katechetycznym po raz drugi zorganizowało dzień skupienia „WSTAŃ!” dla uczniów szkół ponadpodstawowych. Dla młodych przygotowano targi wspólnot i wolontariatów oraz szereg propozycji na wakacje. Konferencję w formie świadectwa wygłosił Jan Mela.

– Kiedy świat walił mi się na łeb na szyję, gdy było już tak źle, że nie dawałem rady, myślałem: „Panie Boże, już nie mogę. Pomóż mi”. Wtedy udawało się przejść przez te kryzysy, bo czasem one uczą pokory – mówił podróżnik i działacz społeczny wskazując, że trudne doświadczenia zmusiły go do zastanowienia się nad tym, kim jest i jak wygląda jego życie. – Mam nadzieję, że macie w sobie więcej pokory niż ja, więc nam wszystkim życzę, żebyśmy potrafili przyjmować pomoc. Pan Bóg wielokrotnie te dziury w nas będzie łatał – jeżeli tylko na to Mu pozwolimy – podkreślał Jan Mela.

Mszy św. dla uczestników dnia skupienia w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie przewodniczył bp Robert Chrząszcz. W czasie homilii zachęcił, by spojrzeć na Eucharystię jako spotkanie człowieka z Bogiem. – Wszystko co dokonuje się w świętej liturgii dzieje się przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie – mówił biskup i zwracał uwagę, że liturgia przekracza granice czasu i przestrzeni. Podkreślał, że Kościół pielgrzymujący na ziemi łączy się w czasie Eucharystii ze świętymi, czyli Kościołem triumfującym oraz z Kościołem pokutującym, czyli duszami cierpiącymi w czyśćcu. 

– Kościół to wspólnota Boga z ludźmi, której głową jest Chrystus – mówił biskup podkreślając, że dzięki obecności Chrystusa w Kościele jest on święty mimo grzeszności ludzi. Zaznaczył, że Bóg chce świętego Kościoła, a jego członkowie, ufając w Jego miłosierdzie nie mogą zuchwale grzeszyć, ale pracując nad sobą ciągle powinni zbliżać się do źródła jakim jest Jezus Chrystus. – Chwalić Pana Boga to nie tylko mówić Mu piękne słowa. Mamy chwalić Go naszym życiem, naszym wstawaniem i powracaniem do Niego – mówił bp Robert Chrząszcz wskazując na sakrament pokuty i pojednania. Zachęcał do szukania prawdy w swoim życiu, nazywania rzeczy po imieniu i patrzenia na swoje życie z Bożej perspektywy.

Biskup zwrócił uwagę, że najtrudniejszym zadaniem jest chwalić Pana Boga swoim życiem. Najważniejsze jest pytanie, co zrobić, aby wiara miała przełożenie na życie. Wskazał na drogowskazy, jakimi są przykazania dane przez Boga. – Największą raną zadawaną dzisiaj Chrystusowi w Jego Kościele jest bylejakość życia wierzących – nasza bylejakość. Przez tę bylejakość, nieprzestrzeganie przykazań stajemy się nieautentyczni, niewiarygodni; nie ma zgodności między myślami, sądami, czynami – stajemy się nieprawdziwi – mówił bp Robert Chrząszcz zwracając uwagę, że w braku autentyczności leży największy problem ludzi młodych w stosunku do Kościoła.

– Czy jest w was siła by wstać? By podnieść się z upadku? By być autentycznym? Aby być bardziej prawdziwym? Aby oddawać Panu Bogu prawdziwą cześć? Czy jest w nas siła, aby stawać się Kościołem świętym? – stawiał młodym pytania biskup. Zaznaczył, że aby ten challenge miał sens, muszą otworzyć drzwi swoich serc na Chrystusa, bo On gwarantuje sukces w tym wyzwaniu.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej