Jesteśmy laureatami plebiscytu "Miejsce przyjazne rodzinom z dziećmi"

Jesteśmy laureatami plebiscytu „Miejsce przyjazne rodzinom z dziećmi” w kategorii Kultura, sport i rekreacja.

Podczas uroczystej gali w Muzeum Fotografii nagrodzono laureatów V edycji plebiscytu „Miejsce przyjazne rodzinom z dziećmi”. Wydarzenie uświetniły występy uczniów Szkoły Muzycznej I i II stopnia oraz 15-letniej wokalistki Kornelii Czerwiec. Dodatkową atrakcją było zwiedzanie wystawy „Edward Steichen (1879–1973). Wybrane fotografie z kolekcji MNAHA w Luksemburgu”.

W trakcie gali z udziałem Andrzeja Kuliga, zastępcy prezydenta Krakowa ds. polityki społecznej i komunalnej, Marzeny Paszkot, pełnomocnik prezydenta Krakowa ds. rodziny, 51 laureatów plebiscytu w tym Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” otrzymało certyfikat „Miejsce przyjazne rodzinom z dziećmi”, 6 spośród nich otrzymało okolicznościową statuetkę – „Miejsce wyjątkowo przyjazne rodzinom z dziećmi”.

Nagrodzone osoby i firmy stanowią przykłady dobrych praktyk i podejmowania działań wspierających krakowskie rodziny z dziećmi. Oprócz certyfikatu, miejsca prowadzone przez laureatów zostały oznaczone specjalnie przygotowaną naklejką.

Naszą nagrodę odebrali przedstawiciele Centrum, pani Katarzyna Korzewska, Pełnomocnik Zarządu ds. muzealnych oraz ks. Sebastian Kozyra – Dyrektor Instytutu Dialogu Międzykulturowego Jana Pawła II i Duszpasterz Sanktuarium św. Jana Pawła II.

Źródło: https://www.krakow.pl/aktualnosci/276578,34,komunikat,miejsca_przyjazne_rodzinom_z_dziecmi_nagrodzone_.html

autor zdjęć: Marcin Cieślak


Odeszła pani prof. Wanda Półtawska, przyjaciółka Jana Pawła II

Bliscy Jana Pawła II zmierzają na spotkanie z Chrystusem, Odkupiecielem Człowieka i na możliwość wspólnego ze Świętym Papieżem wiecznego radowania.
Dzisiaj w nocy odeszła Pani Profesor Wanda Półtawska. Przyjaciółka Jana Pawła II. 2 listopada skończyłaby 102 lata. Jan Paweł II nazywał ją „siostrą” i „kochaną Dusią”. 
Wanda Półtawska urodziła się 2 listopada 1921 r. w Lublinie. Jako młoda dziewczyna została harcerką, a podczas II wojny światowej przystąpiła do walki konspiracyjnej. Została aresztowana przez Gestapo, była więziona, torturowana i przesłuchiwana. Zesłano ją do Ravensbrück, gdzie przeprowadzano na niej eksperymenty pseudomedyczne. Przed zakończeniem wojny wywieziono ją od obozu w Neustadt-Glewe, gdzie przebywała do 7 maja 1945. – Pani Wanda w młodzieńczych latach przeszła przez piekło więzień i obozów koncentracyjnych. W tym tyglu cierpienia i poniżenia wyłoniło się jednak złoto jej miłości i służby – mówił o Zmarłej kard. Stanisław Dziwisz w rocznicę jej 100. urodzin, dodając, że tą drogą szła przez całe życie jako żona i matka, jako lekarz i nauczyciel akademicki. – Całym sercem i duszą oddała się wielkiej sprawie obrony ludzkiego życia od jego poczęcia. Oddała się sprawie rodziny, przygotowania młodych do projektu pięknej małżeńskiej miłości. Uczyła słowem, prawością życia i niezłomną postawą, nie poddając się władzy w okresie panowania dyktatury komunistycznej – podkreślił wtedy.

W 1951 r. ukończyła medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskała tam specjalizację i doktorat z psychiatrii. Pracowała jako wykładowca akademicki, w 1967 r. zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie i kierowała nim przez 33 lata.

Angażowała się w kampanię na rzecz upamiętnienia ofiar obozu Ravensbrück, uczestniczyła w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. – Moją troską jest, by młodzi byli ludźmi, bo ja w swoim życiu spotkałam nieludzkich mężczyzn i nieludzkie kobiety. Wojna się skończyła, ale jej skutki wciąż trwają. Najstraszniejszym z nich jest zaniżenie wartości życia, co widzimy w dramatach aborcji i eutanazji – pisała w liście otwartym w sprawie pamięci o ofiarach Ravensbrück.

W latach 50. poznała ks. Karola Wojtyłę. Ich wieloletnia przyjaźń doprowadziła do bliskiej współpracy i wymiany korespondencji. – Z ich przyjaźni i duchowej więzi zrodziło się dobro, które ubogaciło Kościół nie tylko w naszej ojczyźnie. Nie muszę dodawać, jak Jan Paweł II cenił prawość, mądrą myśl, doświadczenie i żarliwe zaangażowanie Pani Doktor w wielkie sprawy człowieka, rodziny i społeczeństwa – mówił kard. Stanisław Dziwisz.

Św. Jan Paweł II nazwał ją nawet swoją siostrą. – O to właśnie dbał Papież: o zbawienie wszystkich ludzi, on próbował uratować od piekła każdego. Kochał wszystkich ludzi, zapytany, czy nie męczy go tłum, odpowiedział: „Nie ma tłumu, są rzesze osób” – mówiła o św. Janie Pawle II.

W swoich poglądach pozostawała zawsze jednoznaczna. Była działaczką pro-life i obrończynią życia poczętego. – Macie i musicie planować świętość, działanie, ale nie życie, bo nie macie władzy, żeby dać życie. Każde dziecko jest bowiem dziełem Boga, a nie człowieka – powiedziała.

Na zawsze pozostanie w naszej pamięci i w naszych modlitwach.
Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci.
____________
Fot. G. Gałązka


Kard. Stanisław Dziwisz podczas pogrzebu s. Germany Wysockiej: Jej ciche serce biło w rytmie Najświętszego Serca Jezusa

- W przebitym włócznią, zranionym Sercu Zbawiciela, w tym gorejącym ognisku miłości, szukała i znajdowała każdego dnia natchnienie i siłę do odpowiadania miłością na nieskończoną miłosierną miłość Boga. Dziś możemy zaświadczyć, że jej ciche i pokorne serce biło w rytmie Najświętszego Serca Jezusa – mówił kard. Stanisław Dziwisz o s. Germanie Wysockiej, podczas pogrzebu w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie.

Na początku Mszy św. kapelan Zgromadzenia Sióstr Sercanek, o. Zbigniew Wójcik OFMConv, w imieniu matki generalnej Olgi Podsadniej i zebranych członkiń zakonu powitał przybyłych biskupów, duchownych i wiernych, także z rodzinnej parafii s. Germany oraz członków jej rodziny i siostry sercanki.

W homilii kard. Stanisław Dziwisz przypomniał, że w ubiegłym tygodniu Kościół przezywał czterdziestą piątą rocznice wyboru Karola Wojtyły na stolicę św. Piotra. W dniu uroczystej inauguracji św. Jan Paweł II wypowiedział słowa, które dotarły i nadal docierają do najdalszych zakątków świata: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”.

Kardynał powiedział, że od początku pontyfikatu papieża, towarzyszyła mu oddana wspólnota Sióstr Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Siostry wiernie i dyskretnie służyły Ojcu Świętemu do ostatniego dnia. – Możemy powiedzieć, że Siostry tworzyły Papieską Rodzinę, a Ojciec Święty miał z nimi codzienny kontakt – podkreślił kardynał.

Stwierdził, że wszyscy zachowają s. Germanę w pamięci jako rozmodloną i pracowitą Sercankę, która swoją pobożnością, dobrocią, troskliwością i służbą zapisała piękną kartę w historii Zgromadzenia. – W przebitym włócznią, zranionym Sercu Zbawiciela, w tym gorejącym ognisku miłości, szukała i znajdowała każdego dnia natchnienie i siłę do odpowiadania miłością na nieskończoną miłosierną miłość Boga. Dziś możemy zaświadczyć, że jej ciche i pokorne serce biło w rytmie Najświętszego Serca Jezusa – zauważył kardynał.

Stwierdził, że s. Germanę można rozpoznać wśród panien roztropnych, które na spotkanie z Oblubieńcem wzięły nie tylko lampy, ale także zapas oliwy. – Najważniejszą miłością jej życia stał się Jezus Chrystus. Odpowiedziała na Jego zaproszenie: „Pójdź za Mną”, Jemu zawierzyła swój los, w Nim złożyła wszystkie swe nadzieje – zauważył. Powiedział, że lampą dla s. Germany była wiara, odziedziczona i wyniesiona z domu rodzinnego w Kaczynie. Tę wiarę pogłębiała, gdy jako dwudziestosiedmiolatka wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Sercanek. – Oliwą, dzięki której płonęła lampa Siostry Germany, była jej miłość Boga i bliźniego, miłość Kościoła i Zgromadzenia. Oliwą były jej dobre uczynki, jakich zebrała mnóstwo i z naręczem których – wierzymy w to głęboko – stanęła już przed swoim oraz naszym Stwórcą i Panem, by odebrać nagrodę – zauważył kardynał. Przyznał, że podczas współpracy w Watykanie i Krakowie sam otrzymał z jej strony dużo dobra i jest jej dłużnikiem, bo wiele jej zawdzięcza. – Siostra Germana znała słowa Jezusa: „Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny”. Dlatego była przygotowana, z zapaloną lampą w ręku, gdy Oblubieniec przybył do niej tydzień temu, w poranek 17 października, by wprowadzić ją na ucztę życia wiecznego, która nigdy nie będzie miała końca – podkreślił.

Stwierdził, że śmierć każdego człowieka skłania do spojrzenia na drogę własnego życia, służby i cierpienia. Prawdy o swoim losie trzeba szukać w słowie Bożym. Autor Księgi Mądrości zapewnia, że dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i trwają oni w pokoju. Bóg stworzył ludzi na swe podobieństwo, a więc stworzył ich do życia i miłości. – Nasza śmierć to nie droga donikąd, to nie droga do nicości. To brama, przez którą musimy przejść, aby wkroczyć w obszar nowego życia, w obszar wieczności – wskazał kardynał.

Powiedział, że zebrani żegnają dziś s. Germanę wierząc głęboko, że u kresu jej życia otwarły się przed nią bramy Bożego królestwa miłości. – Droga Siostro Germano, żyj w pokoju zmartwychwstałego Pana, którego zranione z miłości Serce kontemplowałaś całe życie i z Serca, którego czerpałaś natchnienie i siłę do twojej miłości i służby. Niech twoje serce, utrudzone, ale szczęśliwe, odpocznie w Sercu Jezusa – zakończył.

Siostra Germana Janina Wysocka urodziła się 10 marca 1931 r. w Kaczynie, gdzie spędziła dzieciństwo, pomagając rodzicom w gospodarstwie. Do Zgromadzenia Sióstr Sercanek została przyjęta 4 grudnia 1958 r, a śluby wieczyste złożyła 2 sierpnia 1966 r. Przez 55 lat pracowała w kuchni, początkowo w domach Zgromadzenia, następnie w krakowskiej Kurii, posługując kard. Karolowi Wojtyle. Po wyborze św. Jana Pawła II na stolicę Piotrową, zamieszkała w Pałacu Apostolskim i przez 27 lat przygotowywała posiłki Ojcu Świętemu. Po powrocie do Polski s. Germana przez 11 lat pracowała w kuchni Kurii w Krakowie, posługując kard. Stanisławowi Dziwiszowi. Pod koniec życia przebywała w zakonie, dotknięta chorobą i cierpieniem. Zmarła dzień przed 45. rocznicą wyboru św. Jana Pawła II, przeżywszy 92 lata.

 

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej


Spektakl Taneczny "Lilia" – wyjątkowe zakończenie odpustu w Sanktuarium św. Jana Pawła II

Niedzielne zakończenie naszego uroczystego odpustu w Sanktuarium św. Jana Pawła II było wyjątkowym wydarzeniem, które połączyło duchowość, sztukę oraz modlitwę różańcową. W trakcie wieczoru, Wspólnota i Teatr Tańca Lilia zaprezentowali spektakl taneczny „Lilia”, który zachwycił wszystkich obecnych. 🌸

Ks. bp. Robert Chrząszcz, który również był obecny na spektaklu, doskonale podsumował to duchowe wydarzenie, zauważając, że „brak oklasków pomiędzy scenami świadczył o ogromnym skupieniu i prawdziwej modlitwie nas wszystkich”. 🙏

Chcielibyśmy serdecznie podziękować wszystkim zaangażowanym osobom za ich ciężką pracę, liczne próby, staranne przygotowania oraz pasję, jaką wkładają w każdy projekt. To właśnie taki sposób na ewangelizację jest niezwykle inspirujący. Dziękujemy również wszystkim, którzy przybyli na to wydarzenie w Sanktuarium św. Jana Pawła II, za wyjątkową modlitewną ciszę i gromkie oklaski na zakończenie spektaklu! 👏👏👏

To było naprawdę niezwykłe zakończenie naszego odpustu w Sanktuarium św. Jana Pawła II, które połączyło naszą wspólnotę w modlitwie i sztuce. Spektakl pozostawił niezapomniane wrażenia w sercach wszystkich uczestników. 🌸🙏👏

[Foto: SJP2]


Uroczystości odpustowe w Sanktuarium św. Jana Pawła II

22 października 2023 roku Sanktuarium św. Jana Pawła II świętowało liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II, ale i 45. rocznicę jego wyboru na Stolicę Piotrową.

Kolejny emocjonujący czas za nami.
Towarzyszyło nam niezwykłe skupienie modlitewne, piękna muzyka, dzięki Chórowi i Orkiestrze naszego Sanktuarium.
Nowy gobelin z herbem św. Jana Pawła II z wyhaftowanym ręcznie symbolem Ducha św. w postaci gołębicy oraz napisem TOTUS TUUS jest darem dla Sanktuarium św. Jana Pawła II. Wymiary ręcznie haftowanego gobelinu to 2.00 m x 2.60 m.
Z rąk czterech wiceprowincjałów Zakonu Rycerzy Jana Pawła II, m.in.:
– prof. zw. n. med. Mariusz Fronczek światowej sławy chirurg-onkolog
– płk. Tomasz Gugała Pilot
Dziękujemy wszystkim wiernym, zaproszonym gościom za przybycie, wszystkim zaangażowanym w organizację Odpustu, służbie liturgicznej, kapłanom, ks. biskupowi Janowi i oczywiście ks. kard. S. Dziwiszowi za przewodniczenie Eucharystii.
To nie koniec relacji z tej Niedzieli. Już jutro zdjęcia z wieczornego spektaklu „Lilia” Teatr Tańca Lilia

– Św. Jan Paweł II mówi dzisiaj do nas, jak wówczas, czterdzieści pięć lat temu: „Nie lękajcie się!” Nie lękajcie się przyjmować wymagań, jakie stawia nam Chrystus w Ewangelii. Nie są one łatwe, ale warto je przyjąć, bo są one gwarancją prawdziwego szczęścia, którego nikt i nic nie jest w stanie człowiekowi odebrać – powiedział kard. Stanisław Dziwisz podczas uroczystości odpustowych w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

W homilii kardynał zaznaczył, że uroczystość odpustowa to moment, w którym warto podziękować Bogu za dar wspaniałego papieża z Polski. – Jak wiele zawdzięcza mu Kościół, jak wiele zawdzięczamy mu my – tutaj zebrani, jak wiele zawdzięcza mu świat, jak wiele zawdzięcza mu Polska. Jak wiele zawdzięcza mu każdy i każda z nas! Jednocześnie prosimy dziś Boga za jego wstawiennictwem, abyśmy tym bezcennym dziedzictwem duchowym, jakie nam zostawił, umieli żyć na co dzień, abyśmy go nie zmarnowali – mówił. Przypomniał, że słowa „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!…” stały się kluczem do zrozumienia pontyfikatu św. Jana Pawła II i programu, z którym szedł do świata, stając się świadkiem nadziei.

W rozmowie z włoskim dziennikarzem Vittorio Messorim papież przyznawał, że sam w całej pełni nie mógł zadawać sobie sprawy z tego jak daleko te słowa poprowadzą jego i cały Kościół, a to co było w nich zawarte pochodziło od Ducha Świętego. „Nie lękajcie się” to było wezwanie do wszystkich ludzi, którzy się lękają i nie mają nadziei. Jest ono aktualne w dzisiejszym świecie, pełnym zamętów i śmiertelnych zagrożeń.

Wyjaśniając sens owego „Nie lękajcie się!”, papież postawił pytanie „Dlaczego mamy się nie lękać?”. Ojciec Święty wskazywał, że człowiek został odkupiony przez Boga w Jezusie Chrystusie. – „Jak wielką wartość musi mieć w oczach Bożych człowiek, skoro zasłużył na takiego i tak wielkiego Odkupiciela? […] W rzeczywistości to wielkie zdumienie wobec wartości i godności człowieka nazywa się Ewangelią, to znaczy Dobrą Nowiną. Nazywa się chrześcijaństwem” – pisał św. Jan Paweł II.

– Przybywając do Sanktuarium św. Jana Pawła II, przynosząc mu w cichej modlitwie nasze niepokoje, lęki i wszystko to, co nas boli i trapi, on sam przypomina, że „potęga Chrystusowego krzyża i zmartwychwstania jest zawsze większa od wszelkiego zła, którego człowiek może i powinien się lękać” – zauważył kardynał. Stwierdził, że św. Jan Paweł II przypomina o Chrystusie, który dzierży losy przemijającego świata, ma klucze śmierci i otchłani, jest Alfą i Omegą dziejów człowieka, a także Miłością ukrzyżowaną, wciąż przebywającą wśród ludzi. Papież zachęca, by nie lękać się Chrystusa, ale otwierać Mu drzwi serc, rodzin, społeczeństwa, bo tylko On jest odpowiedzią na wszystkie pytania i potrzeby ludzkiego serca.

Ojciec Święty szedł odważnie pod prąd wszelkiej dyktaturze, nie kryjąc, że droga do Nieba nie jest łatwa. Papież prosił młodych, by nie lękali się być świętymi i wskazywał: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali”. – Św. Jan Paweł II mówi dzisiaj do nas, jak wówczas, czterdzieści pięć lat temu: „Nie lękajcie się!” Nie lękajcie się przyjmować wymagań, jakie stawia nam Chrystus w Ewangelii. Nie są one łatwe, ale warto je przyjąć, bo są one gwarancją prawdziwego szczęścia, którego nikt i nic nie jest w stanie człowiekowi odebrać – zauważył kardynał.

Stwierdził, że istnieje głęboki związek między wypowiedzialnymi przez papieża słowami „Nie lękajcie się”, a „Jezu, ufam Tobie”. Stanowią one złotą klamrę, spinającą i wieńczącą cały pontyfikat św. Jana Pawła II. – Dziś św. Jan Paweł II staje przed nami jako świadek nadziei i jako apostoł Bożego Miłosierdzia. Ne lękajmy się. Otwierajmy przed Chrystusem drzwi naszych serc, zawierzając Mu nasz los i powtarzając z wiarą: Jezu, ufamy Tobie! – zakończył kardynał.

__________
Treść homilii i zdjęcie gobelina: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
Foto: SJP2


Uroczystość Św. Jana Pawła II - 22 X 2023 r.

  • Kalendarz liturgiczny:
    • Sobota (28.10) – śś. Apostołów Szymona i Judy.
  • Obchodzimy dzisiaj odpust ku czci naszego patrona – św. Jana Pawła II Wielkiego. Uroczystej Eucharystii o godz. 12.30 przewodniczył będzie Ks. Kard. Stanisław Dziwisz.
  • Trwamy w miesiącu różańca. Nabożeństwa różańcowe odbywają się codziennie po Mszy świętej o godz. 17.00. Dzisiaj w związku z odpustem modlitwa różańcowa będzie miała wyjątkowy charakter – o godz. 18.00 będziemy mogli uczestniczyć w spektaklu przygotowanym, przez działający przy naszym Sanktuarium Teatr Tańca „Lilia”, który w artystycznej formie przedstawi tajemnice różańca. Serdecznie zapraszamy!
  • W sobotę, jak każdego 28. dnia miesiąca, przeżywać będziemy nabożeństwo ku czci św. Szarbela. O godzinie 17.00 Msza święta w intencji czcicieli Świętego Mnicha z Libanu.
  • W przyszłą niedzielę na Mszach św. o godz. 9.30 oraz 12.30 będziemy gościć ks. Teodora Sawielewicza, twórcę serwisu Teobańkologia.
  • Zbliża się listopad – miesiąc poświęcony szczególnej modlitwie za zmarłych. W związku z tym w zakrystii przyjmujemy wypominki jednorazowe i roczne. Już teraz zapraszamy na Mszę świętą z procesją do grobów w uroczystość Wszystkich Świętych, 1 listopada o godz. 17.00. Będzie jej przewodniczył Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz.
  • Wszystkim wiernym uczestniczącym w życiu duszpasterskim naszego Sanktuarium serdecznie dziękujemy za składane ofiary podczas mszy świętych, do skarbon oraz przelewem na konto. W intencji wszystkich ofiarodawców i dobrodziejów odprawiana jest Msza święta w każdą niedzielę o godz. 12.30. Solenizantom i jubilatom tego tygodnia życzymy Bożego błogosławieństwa, obfitości łask Bożych oraz wszelkiego dobra przez wstawiennictwo św. Jana Pawła


Zmarła s. Germana Wysocka z Rodziny Papieskiej

17 października zmarła s. Germana Wysocka, sercanka. Od początku pontyfikatu była odpowiedzialna za przygotowywanie posiłków Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II – poinformowała s. Olga Ewa Podsadnia, przełożona generalna Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Wraz z siostrami należała ona do Rodziny Papieskiej (Familia Papale), czyli najbliższych współpracowników Papieża.

Siostra Germana Janina Wysocka przeżyła 92 lata, w tym 65 w zgromadzeniu zakonnym. „To była osoba bardzo troskliwa i wrażliwa na potrzeby drugiego człowieka. Rozpoczęła swą posługę dla Papieża i Stolicy Apostolskiej 18 października 1978 roku. Zmarła w wigilię 45. rocznicy rozpoczęcia tej pracy” – mówi Radiu Watykańskiemu – Vatican News s. Olga Ewa Podsadnia.

Dodaje, że przez pięć lat miała okazję co tydzień spotykać s. Germanę. Do dziś pamięta jej uśmiech i pozytywne podejście do życia. „Ona była zawsze chętna do pomocy” – dodaje.

Przełożona Generalna sióstr sercanek podkreśla, że siostry posługujące u św. Jana Pawła II towarzyszyły mu modlitwą. „Zawsze starały się być na Mszach Świętych z Papieżem czy innych celebracjach. Wspierały go duchowo” – zaznacza.

Siostra Germana Janina Wysocka urodziła się w Kaczynie k. Kielc w 1931 r. Mając 27 lat wstąpiła do Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Pierwszą profesję złożyła w 1960 r., a wieczystą w 1966 r. w Krakowie.

Przez 55 lat życia zakonnego pracowała w kuchni. Początkowe cztery lata w domach Zgromadzenia, a następne pięć lat w Kurii Metropolitalnej w Krakowie, posługując kard. Karolowi Wojtyle. W 1970 r. została posłana do Rzymu, gdzie przez sześć lat pracowała w Domu Biskupim na Botteghe Oscure, a kolejne dwa lata w domu Kardynała Andrzeja Marii Deskura w Watykanie. Po wyborze kard. Wojtyły na Stolicę Piotrową od 18 października 1978 r. zamieszkała ze wspólnotą sióstr w Pałacu Apostolskim i przez 27 lat była odpowiedzialna za przygotowywanie posiłków Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II. Po powrocie do Polski w 2005 r. jeszcze przez jedenaście lat kontynuowała pracę w kuchni, posługując Metropolicie Krakowskiemu kard. Stanisławowi Dziwiszowi.

Srebrny jubileusz życia zakonnego s. Germana obchodziła 29 czerwca 1985 r., a złoty 29 maja 2010 r. w Krakowie.  Od 1 września 2016 r. ze względu na stan zdrowia zamieszkała we wspólnocie Domu Chrystusa Króla w Krakowie, a od 7 stycznia 2017 r. przebywała w zakonnej infirmerii, gdzie zmarła.  Msza Święta pogrzebowa będzie we wtorek, 24 października 2023 r. w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa przy ul. Garncarskiej 24 w Krakowie.

Tekst i foto: Vatican News

Odpust 22.10.2023 i świętowanie 45. rocznicy wyboru Jana Pawła II na Stolicę Piotrową

Serdecznie zapraszamy 22 października, niedziela, to czas na wyjątkową Sumę odpustową, która rozpocznie się o godzinie 12:30. Zapraszamy wszystkich do uczestnictwa i wspólnego przeżywania tego ważnego dnia.

O godz. 18:00 serdecznie zapraszamy na spektakl „Lilia” w wykonaniu Teatru Tańca Lilia. To sztuka teatru tańca inspirowana życiem Maryi, która ukazuje przeżycia Matki Boga za pomocą tańca współczesnego i baletu. To opowieść o Niepokalanym Sercu, które poprzez pełne wiary i ufności słowo “fiat” doskonale odpowiedziało na miłość Bożą i było jej wierne zarówno w prostej radości, jak i w cieniu krzyża. Choreografie oparte na tajemnicach różańcowych i Ewangelii zapraszają do osobistej kontemplacji. Uniwersalne przesłanie spektaklu dotyka cierpienia, ale i budzi nadzieję, której poszukuje każdy człowiek.

 

 

28 października, sobota, przyniesie Misyjny Synod dzieci Archidiecezji Krakowskiej  oraz Msza święta Fundacji Agape o godzinie 12:00, po której przewidziano wiele wydarzeń na salach konferencyjnych.

Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie serdecznie zaprasza wszystkich do udziału w tych wyjątkowych wydarzeniach, które celebrują dziedzictwo i duchowość św. Jana Pawła II oraz stanowią okazję do głębszego zrozumienia jego nauk i idei.

 

29 października, niedziela, to możliwość spotkania i wspólnej modlitwy wraz z ks. Teodorem Sawielewiczem, twórcą Teobańkologii.

 

 


Inauguracja roku akademickiego 2023/2024 Uniwersytetu Papieskiego

– Szczególną misją Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie jest podejmowanie świadectwa, jakie złożył święty Patron. Tą misją jest służenie prawdzie, ukazywanie jej piękna i atrakcyjności, głoszenie i dawanie świadectwa o niej. Służenie prawdzie jest niczym innym jak formą miłości, troski o człowieka i świat – mówił kard. Stanisław Dziwisz podczas Mszy św. inaugurującej rok akademicki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Na początku Mszy św. głos zabrał kustosz Sanktuarium św. Jana Pawła, II, który powiedział, że październik jest szczególny, ponieważ w tym miesiącu przypada większość rocznic związanych z postacią papieża. W obchody 45. rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły wpisuje się także rozpoczęcie roku akademickiego UPJPII. Ks. Tomasz Szopa przypomniał, że w wydarzeniach sprzed 45 lat brał udział kard. Stanisław Dziwisz, który nadal pozostaje świadkiem życia i świętości św. Jana Pawła II. Powitał kardynała, zebranych duchownych, wspólnotę Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II i przedstawicieli władz. Kardynał wyraził przekonanie, że św. Jan Paweł II na pewno towarzyszy zebranym, którzy pragną przebywać ze świętym papieżem.

W homilii kard. Stanisław Dziwisz przypomniał, że inauguracja roku akademickiego przypada dokładnie w czterdziestą piątą rocznicę wyboru kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Po latach konsekwencje tej decyzji Ducha Świętego są nadal wyraźnie dostrzegalne. Pontyfikat papieża to ogromne dziedzictwo nauczania i pielgrzymowania, miało wielki wpływ na życie polityczne i społeczne całego świata.

Kardynał podkreślił, że zebrani w Sanktuarium św. Jana Pawła II powierzają Bogu wszystkie sprawy Kościoła i świata, modląc się gorąco o pokój oraz o błogosławione owoce Synodu Biskupów. Swą modlitwą chcą także objąć różnorakie zadania, stojące przed Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. – Przykład życia zanurzonego w modlitwie zostawił nam nasz święty Patron. Chcemy go także i w tym względzie naśladować. Życie kościelnej uczelni powinno być zanurzone w modlitwie, ufnej i stałej, cierpliwej i wielkodusznej – zauważył kardynał.

Powiedział, że św. Jan Paweł II prosiłby dziś o zaufanie prawdzie, o miłość do niej oraz dawanie jej świadectwa. Kryzys, w którym znajduje się dzisiejszy świat polega na zanegowaniu prawdy. To właśnie z tej negacji pochodzi chaos życia społecznego i zjawisko „pomieszania języków”. Prawda stawia granice, wydaje się zbyt trudna, a czasami nawet okrutna. Niektórzy nie mają odwagi spojrzeć jej w oczy, manipulują nią. – Tak czy inaczej, prawda stała się tematem przemilczanym. Smutnym jest to, że gdziekolwiek w życiu społecznym jeszcze się o nią pyta, to najczęściej po to, aby znaleźć argument przeciwko wrogom – podkreślił kard. Stanisław Dziwisz.

Przypomniał, że w tym kontekście św. Jan Paweł II pozostawił dwie encykliki, poświęcone prawdzie: „Veritatis splendor” oraz „Fides et ratio”. W obydwu papież przekonywał, że prawdy nie należy się lękać, ponieważ jest ona ciepła i serdeczna, piękna i pociągająca. – Szczególną misją Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie jest podejmowanie świadectwa, jakie złożył święty Patron. Tą misją jest służenie prawdzie, ukazywanie jej piękna i atrakcyjności, głoszenie i dawanie świadectwa o niej. Służenie prawdzie jest niczym innym jak formą miłości, troski o człowieka i świat – zauważył kardynał. Stwierdził, że świat potrzebuje prawdy w kwestii człowieka, godności życia, rodziny, ekonomii i polityki oraz także w kwestii Kościoła. – Wyznając nasze winy, jak czynił to zdecydowanie Jan Paweł II, musimy bronić prawdy o boskim rodowodzie Kościoła, o godności ludzi, którzy go tworzą, o jego duchowym bogactwie i o skarbie łaski, jaki został mu nieodwołalnie powierzony przez boskiego Założyciela. Prawda o Kościele domaga się również obrony jego wielkiej i żywej Tradycji – zauważył. Wskazał, że świat potrzebuje także prawdy w kwestii osoby i dziedzictwa św. Jana Pawła II. – W obliczu jakże nieuzasadnionych i raniących oskarżeń musimy wszyscy stanąć odważnie w celu pokazania bogactwa, jakie zostało nam dane przez Boga w osobie Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II. Nie lękajmy się zatem dawać świadectwa prawdzie! – mówił.

Przypomniał, że w odczytanym fragmencie Ewangelii został zaprezentowany dialog Zmartwychwstałego z Piotrem. Jezus zapytał apostoła czy ten Go kocha. W tym prostym pytaniu ważna jest także prawda, ponieważ miłość nie może istnieć bez prawdy. – W miłości chodzi zawsze o prawdę, a w prawdzie zawsze o miłość. Potrafimy kochać tylko wtedy, kiedy żyjemy w prawdzie, ale również możemy żyć w prawdzie tylko wtedy, kiedy jesteśmy kochani i sami kochamy – podkreślił kardynał. Zauważył, że najważniejszą lekcją o miłości i prawdzie jest Chrystusowa ofiara. – Możemy kochać, bo jesteśmy kochani. Możemy żyć w prawdzie, bo jesteśmy kochani. Jezus oddaje za nas swoje życie, aby ocalić nasz los na całą wieczność. Oto najważniejsza prawda naszego życia, oto miłość, która czyni prawdę możliwą do przyjęcia i owocną. To wszystko sprawia, że prawdy lękać się nie musimy i żyć bez niej nie możemy – zakończył.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej


Żywy pomnik Jana Pawła II, czyli obchody XXIII Dnia Papieskiego

– To najpiękniejszy z pomników, jaki możemy wybudować św. Janowi Pawłowi II – żywy pomnik składający się z tych młodych ludzi, którzy są za życiem i starają się rozwijać swoje pasje – mówił bp Robert Chrząszcz, który w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie przewodniczył Mszy św., w której udział wzięli stypendyści Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Zbiórka do puszek prowadzona w obchodzony dzisiaj XXIII Dzień Papieski przeznaczona jest na stypendia dla młodych uzdolnionych ludzi z niezamożnych rodzin.

– Dzień Papieski to dzień związany z tym, co powszechnie określamy jako “żywy pomnik” św. Jana Pawła II w naszej ojczyźnie – mówił ks. kustosz Tomasz Szopa witając w papieskim sanktuarium młodzież związaną z Fundacją Dzieło Nowego Tysiąclecia.

W czasie homilii bp Robert Chrząszcz zwrócił uwagę, że świadomość bycia we wspólnocie Kościoła powinna wychodzić na pierwszy plan zawsze i szczególnie tam, gdzie rodzą się podziały. – Poczucie wspólnoty, doświadczenie, że są ludzie, którzy wędrują tą samą drogą są bardzo ważne. Człowiek doświadcza wówczas tego, że nie jest sam, że są inni, którzy myślą podobnie, którzy obrali ten sam cel – mówił krakowski biskup pomocniczy przywołując modlitwę arcykapłańską, w której Jezus prosił Ojca, “aby wszyscy stanowili jedno”. – Jakże dziś potrzeba tej modlitwy, abyśmy mimo naszych poglądów, upodobań politycznych, umieli jako ludzie stanowić jedno – dodawał.

Odwołując się do obchodzonego dziś w Polsce Dnia Papieskiego i jego hasła “Cywilizacja życia” zaznaczył, że jej budowanie jest zadaniem Kościoła i całego społeczeństwa. – Jej fundamentalne prawo stanowi miłość – jedyne właściwe odniesienie człowieka do człowieka – mówił podkreślając, że w tworzeniu cywilizacji życia nie chodzi tylko o życie doczesne, ale doprowadzenie człowieka do pełni zbawienia, czyli życia wiecznego. – Tworzyć cywilizację życia to stać na straży życia, ale nie tylko w aspekcie prenatalnym czy terminalnym. Tworzyć cywilizację życia to znaczy podchodzić do niego z wrażliwością i miłością na każdym etapie życia człowieka – wskazywał biskup.

Przypomniał, że w Dniu Papieskim można wesprzeć stypendystów Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. W skali Polski to około 2,5 tys. młodych ludzi od klasy siódmej szkoły podstawowej po ukończenie studiów. – Stypendyści mają świadomość, że dar, który otrzymali wzywa ich także do dzielenia, dlatego uczestniczą w różnych dziełach wolontariatu – odwiedzają domy dziecka, wspomagają rozwój innych młodych ludzi poprzez pomoc w świetlicach, a także przygotowują konferencje, spektakle i inne uroczystości; aktywnie uczestniczą w życiu Kościoła – wymieniał bp Robert Chrząszcz. Zachęcając do wsparcia Fundacji także za nie dziękował wszystkim ofiarodawcom.

– Troszczmy się o to, aby Słowo Boże było dla nas światłem, aby życie wieczne było dla nas celem, byśmy mogli kiedyś znaleźć się we wspólnocie Kościoła triumfującego pośród świętych i błogosławionych w niebie – zakończył.

– Jako stypendyści, pokolenie św. Jana Pawła II, mamy szczególną misję, by dążyć do prawdy, żyć nią i przekazywać ją światu – mówiła stypendystka Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia, która jest studentką fizjoterapii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zaapelowała o finansowe wsparcie dla Fundacji i podziękowała wszystkim ofiarodawcom podkreślając, że dzięki tej życzliwości może studiować i rozwijać swoje pasje w Krakowie. – To najpiękniejszy z pomników, jaki możemy wybudować św. Janowi Pawłowi II – żywy pomnik składający się z tych młodych ludzi, którzy są za życiem i starają się rozwijać swoje pasje – mówił na zakończenie Mszy św. bp Robert Chrząszcz.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej