Pośród tekstów liturgiczny przeznaczonych na dzisiejszą niedzielę, niezwykle wartościową jest antyfona na wejście, której polski tekst został ubrany po raz pierwszy w szatę muzyczną, będącą egzegezą tekstu biblijnego, by jeszcze lepiej, bo na skrzydłach muzyki, słowo Boże mogło trafić do naszych serce i tam zasiewać ziarno bezgranicznej ufności Bogu. Kard. Ratzinger powiedział „Muzyka odsłania zasypaną drogę do serca” – czy to poprzez bezpośrednie śpiewanie czy to poprzez słuchanie muzyki. Muzyka, przekazuje sens zawarty w tekście poprzez mądre ułożenie dźwięków. W liturgii muzyka pełni rolę egzegezy brzmieniowej, dlatego jest samą liturgią par excellence, a nie oprawą, dodatkiem, wypełnieniem ciszy. Stawia nas to w zupełnie nowe spojrzenie muzyki, która nie bazuje na kryterium, żeby się podobała, i nie jest własnością żadnej grupy partykularnej, ale jej celem jest przekazywanie sensu zawartego w danej, konkretnej liturgii i ma pełnić rolę egzegetyczną wraz ze wszystkimi innymi elementami liturgii. Muzyka ma przyciągać do Boga swoim pięknem. A piękna jest wtedy, gdy kiedy dochodzi do pełnej jej realizacji. Gdy jest taka, jak chciał tego Kościół, bo otrzymał ją od samego Chrystusa.

Jeśli wejdziemy jeszcze głębiej w tekst tej antyfony, to zauważymy, że w dwóch wersetach psalmu, które ją tworzą Bóg mówi w pierwszej osobie! W innych wersetach mówi w trzeciej osobie. Tu się zwraca w pierwszej osobie do człowieka, aby miał pewność, abyśmy MY mieli pewność, że Bóg nas wysłucha i obdarzy długim życiem. Punkt kulminacyjny obietnicy Bożej jest w słowie: “okryję sławą” – w śpiewie gregoriańskim słowo to wyrażone jest tą samą formułą melodyczną jaka się znajduje w kantykach na Wielką Sobotę. I nie jest to przypadek, bo Kościół właśnie poprzez ten prosty zabieg melodyczny, przekazuje nam bardzo ważną prawdę: Wielki Post ma być przeżyty już w perspektywie Wielkanocy, kiedy to Chrystus w swoim zmartwychwstaniu „okryje nas sławą”. I tutaj widzimy, że Introit na I Niedzielę już nawiązuje do Wielkanocy: Wielki Post wzywa nas, aby wrócić do źródła doświadczenia paschalnego: odnaleźć na nowo życiodajną więź z Chrystusem. To oczywiście wiedzie poprzez doświadczenie pustyni, poprzez próbę głodu, kuszenie.

Zapraszamy już dziś na II Niedzielę Wielkiego Postu o 12.15 do naszego Sanktuarium.