Antyfona na wejście:

Ad te levavi – Do Ciebie Panie
Krystian Neścior

Celebrans: ks. Grzegorz Lenart

Kantor: Susi Ferfoglia

Dyrygent: Susi Ferfoglia

Organista: Kacper Orzechowski

Introit na pierwszą niedzielę Adwentu

Ad te levavi – Do Ciebie Panie

Co oznacza słowo introitus (po polsku introit)? Nazwa ta pochodzi od łacińskiego słowa introibo (przystąpię) – tak jak czytamy w Psalmie 43,4: Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui laetificat iuventutem meam (Przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją). Był to śpiew przeznaczony na wejście procesji. Dobór antyfon i psalmów uzależniony był od treści teologicznej danej niedzieli czy święta. Dopiero w VI w. spotykamy wzmiankę o formowaniu się tradycji nawiedzania przez papieża rzymskich bazylik i kościołów w dniach ważniejszych obchodów kościelnych. Przemarsz orszaku papieskiego jak i procesje na rozpoczęcie liturgii wymagały śpiewu, dlatego też jest wielce prawdopodobne, że była to jedna z ważniejszych przyczyn powstania introitu. Introit zatem wprowadza nas w daną liturgię, otwiera nam jej perspektywę duchową.

Przyjrzyjmy się introitowi, który rozpoczyna I Niedzielę Adwentu i równocześnie otwiera cały rok liturgiczny: Ad te levavi – Do Ciebie Panie. W dawnych rękopisach śpiew ten rozpoczynał się wielkim inicjałem „A”, który był zawsze bardzo ładnie ozdobiony. „A” jest nie tylko pierwszą literą początkowego słowa Ad, ale również pierwszą literą alfabetu oraz początkiem księgi zwanej Graduałem (powiedzielibyśmy dziś „śpiewnika” na cały rok liturgiczny, choć można go uznać za prawdziwą księgę liturgiczną ze względu na teksty w nim zawarte, które stanowią liturgię), który jest – można tak powiedzieć – jakby alfabetem dla śpiewaka. Dzięki Graduałowi wprowadzany jest on stopniowo w „język” liturgii. Literka „A” to także symbol Chrystusa, który jest Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem, a cały rok liturgiczny, to nic innego, jak stopniowe poznawanie życia Chrystusa i kroczenie razem z Nim w codziennym życiu.

Tak jak w Wielkim Poście, także i w Adwencie, czterej kompozytorzy odpowiedzieli na zaproszenie do tego, aby napisać muzykę do czterech antyfon niedzielnych na wejście  w okresie Adwentu. W I Niedzielę usłyszymy kompozycję liturgiczną autorstwa Krystiana Neściora.

Polski przekład tekstu introitu na I Niedzielę Adwentu brzmi następująco:

Ps 25(24), 1-4

Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę, * Tobie ufam, Boże, niech

zawód mnie nie spotka. * Niech moi wrogowie nie triumfują nade

mną, * nikt, bowiem, kto Ci zawierzył, * nie będzie zawstydzony.

V: Daj mi, o Panie, poznać drogi Twoje: i ścieżek Twoich mnie naucz.

Utwór zaczyna się muzycznym gestem wznoszącym się od razu do góry, który towarzyszy słowom Do Ciebie Panie wznoszę moją duszę, Kompozytorowi udało się ekspresyjnie wyrazić potrzebę zbawienia oraz jego oczekiwanie przez całą ludzkość. Na początku roku liturgicznego, każdy chrześcijanin jest wezwany do tego, aby całą swoją ufność pokładać w Bogu. Na słowie „nikt” melodia osiąga swój punkt kulminacyjny i w ten sposób potwierdza się zapewnienie, że tylko kto zaufa Bogu, nie „będzie zawstydzony”. Jest to powód do radości i nadziei, bo obietnica Pana jest niezniszczalna.

Na początku roku liturgicznego słowa Ad te levavi animam meam – Do Ciebie wznoszę moją duszę przypominają z jakim nastawieniem chrześcijanin powinien wejść w kolejny okres liturgiczny: ufając Bogu!

Krystian Neścior (1992) – kompozytor, śpiewak i dyrygent. W 2021 z wyróżnieniem ukończył studia licencjackie na Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie w klasach kompozycji prof. dr hab. Anny Zawadzkiej – Gołosz oraz śpiewu prof. dr. hab. Zdzisława Madeja. W 2023 z wyróżnieniem ukończył studia magisterskie w specjalności kompozycja na macierzystej uczelni. Od 2023 student szkoły doktorskiej Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie kształci się pod opieką prof. Zygmunta Krauze. Jest także absolwentem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, gdzie w 2018 obronił tytuł magistra teologii, przedstawiając pracę dyplomową o aspektach wychowawczych muzyki liturgicznej, napisaną pod kierunkiem bp. prof. dr. hab. Janusza Mastalskiego.
W swojej twórczości koncentruje się przede wszystkim na potencjale narracyjnym barwy dźwięku. Jego utwory były nagradzane na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m.in na V i VI Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego w Sopocie (2019, 2021), na Konkursie Kompozytorskim Młodzi Muzycy Młodemu Miastu 2.0 (2020), XXVII Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim 2 Agosto w Bolonii (2021), VI Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego w Krakowie (2022), Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. K. Szymanowskiego w Katowicach w kategorii kompozycja (2022) czy Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. M. Karłowicza w Szczecinie (2022). W 2021 został beneficjentem programu COMPOSER.PL, ufundowanego dla młodych polskich kompozytorów przez A. Zubel i M. Moca.
Od 2022 roku dyrygent chóru i orkiestry przy bazylice Bożego Ciała w Krakowie.

Susi Ferfoglia

[1] Neuma pes quassus, czyli takie pes, które podkreśla intensywność wypowiedzi.

Samej antyfony można wysłuchać również tutaj:

i