Month: December 2022

– Nurt sprzeciwu albo obojętności wobec Jezusa i Jego Ewangelii towarzyszy niepodzielnie dziejom człowieka od dwóch tysięcy lat. Ale Bóg się tym nie zniechęca, bo zależy Mu na każdym człowieku, dla zbawienie którego Syn Boży przyszedł na ziemię i oddał swe życie – mówił kard. Stanisław Dziwisz w czasie Mszy św. w uroczystość Narodzenia Pańskiego sprawowanej w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie na Białych Morzach.

Na początku Mszy św. kard. Stanisław Dziwisz powiedział, że fakt Bożego narodzenia jest „najważniejszą wiadomością, jaka kiedykolwiek dotarła z wyżyn nieba na ziemię”. – Jego przyjście na świat, Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie odmieniło całkowicie nasz los – mówił metropolita krakowski senior.

W czasie homilii ksiądz kardynał zwrócił uwagę na prostotę znaku Bożego narodzenia – ogromne ubóstwo miejsca narodzin i fakt, że pierwszymi, którzy się o nim dowiedzieli, byli prości pasterze. – Prawdopodobnie potrzebna była taka prostota ducha, bo wiadomość była zbyt oszałamiająca, zbyt nieprawdopodobna, wykraczająca poza logikę ludzkiego rozumu – mówił kard. Stanisław Dziwisz zaznaczając, że prostota i ubóstwo nie przeszkadzają w tym, że narodziny Jezusa wywołują przede wszystkim wielką radość w świecie niebiańskich duchów – aniołów oraz pośród ludzi na ziemi. – Na tę chwilę czekały całe wieki, całe pokolenia potomków Adama i Ewy, uginające się pod ciężarem grzechu i wyczekujące Zbawiciela – dodawał. 

Kard. Stanisław Dziwisz stwierdził, że Jezus Chrystus wkracza w trudne dzieje człowieka. – Wkracza w „ruiny” naszych osobistych marzeń i doświadczeń, niepowodzeń, słabości i lęków. Wkracza w „ruiny” podzielonych rodzin i społeczności. Wkracza w „ruiny” narodów pogrążonych w konfliktach, w wojnach, w przemocy, w chłodzie i głodzie – wyliczał podkreślając, że Jezus solidaryzuje się z losem człowieka i zapowiada, że ostateczne zwycięstwo nie należy do mrocznych sił zła i śmierci, lecz do życia i miłości. Dlatego Boże Narodzenie przywraca światu głęboką radość i nadzieję.

Odnosząc się do Prologu Janowego, kardynał stwierdził, że dotyka on „najgłębszej rzeczywistości Boga, któremu nie był i niej jest obojętny los stworzenia”. – Nurt sprzeciwu albo obojętności wobec Jezusa i Jego Ewangelii towarzyszy niepodzielnie dziejom człowieka od dwóch tysięcy lat. Ale Bóg się tym nie zniechęca, bo zależy Mu na każdym człowieku, dla zbawienie którego Syn Boży przyszedł na ziemię i oddał swe życie – zwracał uwagę metropolita senior podkreślając, że każdy chrześcijanin powinien świadczyć słowem i życiem, że jedyną nadzieją naszego świata jest Ten, który narodził się w Betlejem, dwa tysiące lat temu. – Dzisiaj, radując się z Bożego Narodzenia, każda i każdy z nas może się również zastanowić, jakie daje świadectwo wiary, nadziei i miłości wobec tych, których spotyka na drogach swego życia – zachęcał.

Przywołując na koniec ostatnie, krótkie orędzia św. Jan Paweł II z Bożego Narodzenia 2004 roku, wieloletni papieski sekretarz modlił się „o pokój dla nas naszych serc, rodzin i środowisk, prosząc o pokój dla Ukrainy, dla Polski i Europy, i dla całego świata”. – Niech Boże Narodzenie 2022 roku zbliży nas wszystkich do siebie. Niech umocni w nas wiarę i nadzieję. Niech wzbudzi w nas jeszcze większą miłość – złożył życzenia kard. Stanisław Dziwisz.

Na koniec Mszy św. kustosz papieskiego sanktuarium podziękował księdzu kardynałowi, a także wiernym za ich liczną obecność podkreślając, że bez ich udziału nawet najpiękniejsza liturgia byłaby smutna. – Czasami się mówi, że nieważna jest ilość, ale jakość. To nieprawda. Ważne jest jedno i drugie – mówił ks. Tomasz Szopa składając świąteczne życzenia i informując, że liczba wiernych odwiedzających sanktuarium św. Jana Pawła II stale rośnie.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Od 16 do 18 grudnia w Sanktuarium na Białych Morzach odbyły się rekolekcje adwentowe, którym patronował św. Jan Paweł II.

Tematem przewodnim było pytanie: „Po co to wszystko?”.
W pierwszym dniu szukaliśmy odpowiedzi na pytanie, co jest sensem naszego życia, jak go określić? Usłyszeliśmy, ze celem i sensem chrześcijanina, katolika jest Chwała Boża, która może kryć się też pod synonimami takimi jak np. Królestwo Boże, zbawienie, niebo…
Podczas rozważań na konferencji ks. Teodor uwrażliwiał słuchaczy na rozróżnianie środków od celów. Przytaczał konkretne przykłady, w którym nawet najbardziej pobożne cele, jak świętość mogą zostać pomniejszane stając się celem, a Pan Bóg staje się wtedy środkiem. Chodzi jednak o to, aby Bóg był na pierwszym miejscu, aby to On był celem, a reszta środkami prowadzącymi do Niego.

Z innej strony rekolekcjonista przedstawił cel – jako Ducha Świętego, środkami – są Jego dary, a skutkami – owoce Ducha (za listem św. Pawła Apostoła do Galatów, rozdział 5, wersety od 16 i dalej).

Dziękujemy wszystkim uczestnikom rekolekcji, zarówno tym, którzy zasiedli w ławkach, jak i tym, którzy uczestniczyli w nich on-line.

Poniżej nasza fotorelacja.
Do zobaczenia!

Pierwszy dzień

Drugi dzień

Trzeci dzień

W tym roku po raz drugi Stowarzyszenie Wspierania Małżeństw Niepłodnych  „Abraham i Sara” wraz z Duszpasterstwem Rodzin Archidiecezji Krakowskiej zorganizowały Dzień Modlitw o Dar Potomstwa. Tym razem tematem przewodnim wydarzenia było hasło: „Umacniajmy wzajemnie serca nasze”.

– Naszym marzeniem jest, aby pary doświadczające dłuższego lub krótszego okresu oczekiwania na dziecko, miały świadomość, że cały Kościół wstawia się za nimi, że troszczy się o umocnienie ich serc, że towarzyszy im w ich ogromnej tęsknocie – podkreślają organizatorzy II Dnia Modlitw o Dar Potomstwa.

Centralne wydarzenia odbyły się przy sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie na Białych Morzach. Uroczystej Mszy św. przewodniczył bp Jan Zając. Homilię wygłosił ks. Mirosław Czapla – duszpasterz Stowarzyszenia Wspierania Małżeństw Niepłodnych „Abraham i Sara”, który zwrócił uwagę, że wielu młodych ludzi w Polsce pragnie być rodzicami i jest to „święte pragnienie” wpisane w powołanie do sakramentu małżeństwa. Jednak ta tęsknota, mimo szczerych starań, może się nie spełnić. 

– Po ludzku i po Bożemu wszystko się powinno ułożyć, ale czasem się nie układa. Sakramentalni małżonkowie mogą czuć się trochę zawiedzeni, żyją bowiem w zgodzie z naturą, w stanie łaski uświęcającej, a jednak nie pojawia się ta upragniona wiadomość o poczęciu dzieciątka – zauważył ks. Mirosław Czapla informując, że problem niepłodności dotyczy co czwartego małżeństwa w Polsce.

Duszpasterz Stowarzyszenia Wspierania Małżeństw Niepłodnych „Abraham i Sara” podkreślił, że tacy małżonkowie nie oczekują pytań od swoich rodziców, kiedy mogą spodziewać się wnuków, ani zarzutów o egoizm, lenistwo, wygodnictwo. – Czekają na ciepłe słowa: „Wyczuwamy, że macie pewne trudności; nie wnikamy, ale chcemy, żebyście wiedzieli, że za was się modlimy”, albo: „Myślę, że bardzo tęsknicie i staracie się o dziecko; chcę, żebyście wiedzieli, że jestem z wami”, albo: „Trochę niezręcznie mi o tym mówić, ale odnoszę wrażenie, że macie problemy z poczęciem – modlę się za was i chcę, abyście mogli stać się rodzicami; chcę, żebyście wiedzieli, że jeśli tylko mogę w czymś pomóc, to jestem do waszej dyspozycji” – mówił ks. Mirosław Czapla zachęcając, aby przy okazji łamania się opłatkiem i świątecznych życzeń, okazać bezdzietnym a pragnącym potomstwa szczególne zrozumienie i czułość, oraz wlać nadzieję przez zapewnienie o swojej bliskości i obecności.

W czasie Mszy św. bp Jan Zając udzielił chrztu Helenie Wandzie. Kustosz sanktuarium ks. Tomasz Szopa zwrócił uwagę, że Opatrzność sprawiła, że tego sakramentu udzielił wujek śp. Heleny Kmieć, wolontariuszki misyjnej zamordowanej w Boliwii, której proces beatyfikacyjny jest przygotowywany w Archidiecezji Krakowskiej.

Po Mszy św. zainteresowani mogli wysłuchać konferencji pt. „O duchowym towarzyszeniu parom, które nie mogą doczekać się dziecka”. O istniejących duszpasterstwach małżeństw niepłodnych opowiedzieli małżonkowie a także duszpasterze: ks. Mirosław Czapla (Kraków) i ks. Kazimierz Musioł (Rybnik).

W sobotę 10 grudnia 2022 r. w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!” w Krakowie odbyły się uroczyste obchody 75. rocznicy powstania katolickiego ruchu duchowości małżeńskiej Équipes Notre-Dame (z francuskiego „Ekipy Matki Bożej”).

Przed południem członkowie Ekip z dwóch małopolskich sektorów wysłuchali konferencji o. dr. Leonarda Hryniewskiego OFM, pt. „Kryzys? Razem damy radę!”. Bernardyn podzielił się swoim wieloletnim doświadczeniem z pracy psychologa i psychoterapeuty w zakresie przyczyn i rodzajów kryzysów małżeńskich. W szczególności skupił się na kryzysach dotykających małżeństw katolickich. Jako przyczyny wskazywał m. in. różnice indywidualne, często wynikające po prostu z odmienności płci i brak zrozumienia tych różnic pomiędzy małżonkami. Wskazał też, o co najczęściej kłócą się małżonkowie, z którymi pracuje: o pieniądze, o seks i o dzieci.

Jeśli chodzi o pieniądze, to konflikty dotyczą sytuacji, w których jeden współmałżonek zajmuje się domem i dziećmi, a drugi pracuje zawodowo, rozwija się i robi karierę. Kryzysy mogą też dotyczyć majątku czy spadków.

W dziedzinie seksualności bardzo ważne jest odpowiednie przeżywanie jej w kontekście religii katolickiej, aby nie wypaczyć nauczania Kościoła katolickiego i nie popaść w poczucie winy wynikające z samego faktu podejmowania współżycia seksualnego. Należy szukać głębszego poziomu relacji seksualnej niż tylko fizyczna atrakcyjność współmałżonka, gdyż tylko wejście na ten głębszy poziom – relacji intymnej, porozumienia dusz, będzie czymś fascynującym.

Wreszcie w kwestii konfliktów dotyczących dzieci o. Leonard wskazał, że małżonkowie kłócą się o to, kto ma się nimi zajmować, w jakim zakresie, kto jest bardziej odpowiedzialny za zajmowanie się dziećmi. Również kwestia akceptacji odrębności dziecka jako drugiego człowieka jest często problematyczna, szczególnie w sytuacjach takich jak pójście do szkoły, wyjazd na studia do innego miasta czy wreszcie ślub i założenie swojej rodziny.

Po konferencji członkowie Ekip udali się na uroczystą Eucharystię, której przewodniczył bp Robert Chrząszcz. Biskup pomocniczy Archidiecezji Krakowskiej rozpoczął kazanie od wspomnienia ogłoszenia i podpisania Karty Ruchu Équipes Notre-Dame, co miało miejsce 8 grudnia 1947 r. Jednakże jako rozpoczęcie działalności Ruchu wskazuje się luty 1939 r. Ten okres – 8 lat od założenia pierwszej ekipy do oficjalnego uznania Ruchu przez władze kościelne – biskup porównał do okresu oczekiwania brzemiennej kobiety na poród. Jak powiedział sam założyciel Ruchu, ks. Caffarel: „To, co w zamyśle małżonków miało być jednym czy drugim spotkaniem stało się początkiem wielkiej wędrówki”. 

Bp Robert Chrząszcz wezwał członków Ruchu do tego, by zaczęli szukać razem, połączyli siły i wyruszyli w odkrywczą podróż, tak jak pierwsze małżeństwa, które zainicjowały Ruch. Mówił: „my naprawdę nie musimy gdzieś iść albo za kimś biegać, bo Królestwo Boże jest właśnie tam” – mając na myśli Ruch Équipes Notre-Dame.

Krakowski biskup pomocniczy mówił to wszystko, mając bogate doświadczenie obserwowania i uczestniczenia w życiu ruchu Équipes Notre-Dame w Brazylii, gdzie przez 15 lat pełnił posługę jako misjonarz w dzielnicach biedy Rio de Janeiro. Ruch jest obecny w Brazylii od 1950 r., a aktualnie superregion Brazylia liczy 4,5 tys. ekip. Na koniec bp Robert Chrząszcz wezwał do modlitwy, aby ten ideał sakramentalnego małżeństwa, jaki realizują członkowie Ruchu Ekip Notre Dame, pociągał za sobą nowe pary.

Po konferencji i Eucharystii miała miejsce agapa przygotowana przez członków Ruchu, w trakcie której zebrani mogli posilić się przyniesionymi darami stołu i zintegrować w ruchu Équipes Notre-Dame w Małopolsce.

Pary Informacyjne END Małopolska