Medal został nam przyznany za zaangażowanie w życie akademickie Uczelni, poprzez wieloletnią współpracę z Fundacją Ignatianum przy okazji działań charytatywnych organizowanych przez Fundację.

Od ponad 3 lat Fundacja Ignatianum korzysta z gościny Centrum Jana Pawła II na krakowskich Białych Morzach, gdzie znajduje się główny magazyn akcji Kredkobranie, organizowanej pod patronatem Rektora Akademii Ignatianum w Krakowie.

Magazyn na Białych Morzach stał się również w ostatnim roku centrum logistycznym, gdzie przygotowywano do transportu dary zbierane na rzecz ogarniętej wojną Ukrainy.

– By głosić orędzie, które powierzył mu Chrystus, Kościół potrzebuje sztuki, potrzebuje muzyków. Śpiew pozwala przeżywać wiarę jako żywiołową radość i miłość, jako ufne oczekiwanie na zbawczą interwencję Boga. Poprzez wasze życie i pracę, Bóg wkracza w świat – mówił bp Jan Zając podczas IX Pielgrzymki Muzyków Kościelnych do Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

IX Pielgrzymka Muzyków Kościelnych Archidiecezji Krakowskiej do Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie rozpoczęła się wspólnym odśpiewaniem Jutrzni. Następnie, po zawiązaniu wspólnoty, konferencję pt. “Wiara fundamentem posługi muzyka kościelnego” wygłosił ks. prof. Stanisław Garnczarski. Uroczystą Mszę św. pod przewodnictwem bp. Jana Zająca koncelebrowali m.in. duszpasterz muzyków kościelnych Archidiecezji Krakowskiej ks. Grzegorz Lenart oraz ks. Stanisław Ziemiański SJ.

Na początku Eucharystii głos zabrał rektor sanktuarium św. Jana Pawła II, ks. Tomasz Szopa, który odczytał list abp. Marka Jędraszewskiego, skierowany do pielgrzymów. Arcybiskup podkreślił, że muzyka kościelna może odgrywać wielką rolę w duchowości człowieka. – Słowo Boże, ubogacone muzyką ma większą siłę przekazu i moc oddziaływania nie tylko na zmysły człowieka, ale przede wszystkim na umysł i serce, ponieważ to tam dokonuje się spotkanie Boga z człowiekiem. Gdzie słowo pozostaje bezsilne, często z pomocą przychodzi muzyka – zaznaczył metropolita. Przywołał słowa papieża Franciszka, który mówił, że muzyka liturgiczna musi być w stanie przekazać słowo Boże w dźwiękach, które wzbudzą drganie serca i stworzą atmosferę, prowadzącą do wiary. Na zakończenie arcybiskup podziękował za troskę o piękno liturgii i polecił muzyków wstawiennictwu św. Cecylii i św. Jana Pawła II.

W homilii bp. Jan Zając powiedział, że 4 marca obchodzone jest święto św. Kazimierza Królewicza, który urodził się na Wawelu. Po 26 latach zakończył on drogę swego życia i doszedł do świętości, poprzez zasłuchanie w głos Maryi.

Biskup wskazał, że liturgia słowa prowadzi do Wieczernika, gdzie człowiek z wiarą odkrywa tajemnice miłości. – Pozwólmy prowadzić się Duchowi Świętemu po drogach wiary, wchodząc w głąb najświętszej tajemnicy Eucharystii, która tu dziś trwa – powiedział. „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje” – mówił Chrystus, polecając swym przyjaciołom, by wytrwali w Jego miłości.

Bp Jan Zając zauważył, że przeżywanie Eucharystii przez muzyków kościelnych jest ubogacone darem, o którym mówił papież Benedykt XVI w 2005 r. Ojciec Święty zauważał wtedy, że gdy człowiek staje przed Bogiem, nie wystarczają same słowa. Dlatego muzyka od początku należy do liturgii. – Piękno muzyki, doskonałość dźwięku jest darem Ducha Bożego. Jesteście w Wieczerniku Kościoła i modlicie się do Boga bogactwem dźwięków. Oddajecie cześć Bogu podczas liturgii świętej, ale to On – Chrystus Pan was w niej uświęca – podkreślił bp Jan Zając.

W Wieczerniku Eucharystii do ludzkich umysłów i serc powinno dochodzić wezwanie do rzetelnego rachunku sumienia. Człowiek powinien dać się przekonać, że miłość do Jezus jest autentyczna, gdy wypełnia się Jego przykazania i świętą wolę. Również teraz Chrystus daje swym wiernym najważniejsze przykazanie, które ma trafić do ich serc: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. – Mamy miłować się wzajemnie na miarę miłości naszego Mistrza. Miłością, która jest gotowa umyć nogi bliźniemu, nawet swojemu zdrajcy. Oddać siebie na całkowitą ofiarę, która ma kształt krzyża – podkreślił biskup. Stwierdził, że Chrystus napełnia swych wiernych miłością, dzięki której mają oni siłę służyć swym bliźnim.

Powiedział, że Duch Boży napełnia serce muzyków kościelnych poprzez piękno muzyki, by dawali braciom dobro i miłość i dawali nadzieję. – Muzyka, którą współtworzycie ma budzić nadzieję w sercu człowieka, do którego jesteście posłani. Dzisiejszy świat potrzebuje umocnienia duchowego, bo tyle zła, nienawiści, egoizmu duchowego, wojen, kataklizmów, ale my – chrześcijanie nie możemy się poddawać – podkreślił i przywołał słowa św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się”, które są nadal aktualnie. Bp Jan Zając zauważył, że konieczny jest ciągły powrót do Wieczernika i do Eucharystii.

– Bracia i siostry, nie zmarnujmy darów wylanych na każdą i każdego z nas po raz kolejny dziś w tym Wieczerniku. By głosić orędzie, które powierzył mu Chrystus, Kościół potrzebuje sztuki, potrzebuje muzyków. Śpiew pozwala przeżywać wiarę jako żywiołową radość i miłość, jako ufne oczekiwanie na zbawczą interwencję Boga. Poprzez wasze życie i pracę, Bóg wkracza w świat. Każdy z was musi nauczyć się współpracować z Bogiem i rozwijać ten talent, który dał wam Pan i szlifować prawdziwy diament waszego życia: wiarę – podkreślił biskup. Przywołał słowa św. Jana Pawła II, który prosił, by artyści odkryli nowy wymiar duchowy i religijny sztuki potrzebnej do życia. – Teraz jest czas dla każdego z was, by świadczyć, że miłość jest nie tylko darem Ducha, ale treścią życia, nadzieja jest mocniejsza niż zwątpienie, a wiara jest dla was najcenniejsza i daje wam pewność zbawienia – pokreślił na zakończenie bp Jan Zając.

Sobotnia pielgrzymka muzyków kościelnych zgromadziła organistów, dyrygentów chórów, chórzystów i kantorów. Jak wyjaśnia ks. Lenart, muzycy kościelni spotykają się czterokrotnie w roku: na listopadowym dniu skupienia z okazji święta św. Cecylii, wielkopostnym dniu skupienia połączonym z pielgrzymką do sanktuarium św. Jana Pawła II, na pielgrzymce chórów Archidiecezji Krakowskiej oraz na rekolekcjach wakacyjnych. To ważny czas, w którym wspólnie się modlą, poznają się i podejmują trudne tematy. – Spotkania stanowią dla nich umocnienie, by w codziennym wypełnianiu tej niełatwej posługi nie ulegli rutynie. Jest ona ściśle związana z wiarą i religijnością, więc trzeba bardzo dbać o to, by w posłudze jak i w życiu się nie pogubić i dążyć do zbawienia – mówił ks. Lenart.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

– Kapłan to człowiek miłości, kapłan to człowiek Chrystusa, kapłan to człowiek nadziei – nie oddalajmy się od tego ideału – mówił bp Damian Muskus OFM podczas pokutnej modlitwy kapłanów w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

Kapłanów zgromadzonych w papieskim sanktuarium w Krakowie powitał kustosz ks. Tomasz Szopa. Duchowni wysłuchali najpierw konferencji ks. prof. Marcina Godawy, a później uczestniczyli w Mszy św., której przewodniczył bp Jan Zając. Homilię wygłosił bp Damian Muskus OFM.

W czasie homilii krakowski biskup pomocniczy zwrócił uwagę na konsekwencje spotkania Jezusa przez Lewiego. – Historie pierwszych uczniów Jezusa, ale także i późniejszych, nie wyłączając nas, mówią jednoznacznie o tym, że Bóg lubi wyzwania. Dlatego powołując do szczególnych zadań w Kościele, wcale nie szuka ludzi idealnych – mówił bp Damian Muskus wskazując, że Lewiego od ideału dzieliła przepaść. 

Zaznaczył, że misję Jezusa i sens powołania kapłańskiego streszczają słowa Mistrza z Nazaretu: „Nie przyszedłem powołać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników”. Podkreślił, że Jezus posyła kapłanów nie tylko do sprawiedliwych, pobożnych i zaangażowanych, bo posługując wśród gorliwych, wypełniają tylko „kapłański program minimum”. Zauważył, że „czas niesprzyjających statystyk, niknącego autorytetu Kościoła, a w nim także duchownych – księży i biskupów, topniejących wspólnot i rosnącej obojętności” może być potrzebny, by „wyrwać się z błogiej drzemki” i „zwrócić większą uwagę na tych, którzy dziś naprawdę źle się mają”.

Nawiązując do spotkań z Lewim czy Zacheuszem, bp Damian Muskus zaznaczył, że także dziś Jezus posyła swoich kapłanów do ludzi, o których nie da się powiedzieć, że są wzorowymi katolikami, a ich styl życia czy wyznawane poglądy mogą bulwersować. Stwierdził, że ci ludzie nie potrzebują moralizowania i połajanek z ambony, ale obecności, więzi, relacji, a przede wszystkim świadectwa.

– Ewangelię trzeba głosić twarzą w twarz, a nie z kościelnego dystansu – mówił bp Damian Muskus. – Trzeba się czasem ubrudzić, by dotrzeć z Ewangelią do ludzi, którzy jak tlenu potrzebują dobrego słowa i nadziei. Trzeba zaryzykować wyjście w nieznane, usiąść przy stole z ludźmi nawet o fatalnej sławie, podzielić się z nimi chlebem, życzliwością. Kościół tworzy się tam, gdzie jest braterstwo i wspólnota, nie tam, gdzie zalega urzędniczy kurz – podkreślił wskazując na przykład prezydenta USA Joego Bidena, który w Środę Popielcową występował publicznie z brudnym od popiołu czołem.

– Właśnie po to wybrał nas Pan, byśmy nie omijali ludzi, którzy potrzebują nadziei, byśmy byli lekarstwem dla ludzi mających się źle. Możemy im to dać, mając w rękach Ewangelię, mając w sercu Jezusa, mając na języku Słowo Boga, mając zdolność dawania świadectwa, że Ewangelia nie jest tylko słowem i tekstem, ale programem mojego życia – podkreślał biskup dodając, że kapłani ciągle potrzebują „powrotów do Ojca i nawrócenia ku bliźniemu”.

– Wrażliwości serca trzeba się uczyć dzień po dniu. Nie jest nam dana raz na zawsze. Musimy o nią dbać, by nasz serca nie skamieniały – mówił biskup w kontekście jałmużny, jaką kapłani w tym roku składają na rzecz małej Zosi Pająk ze Skawinek, która choruje na SMA. – Niech ten nasz kapłański dar i otwarte serce dla tego konkretnego dziecka stanie się symbolem konkretnego patrzenia na ludzi i ich historie, wychodzenia w stronę tych, którzy się źle mają i niesienia nadziei tam, gdzie jej brakuje. Kapłan to człowiek miłości, kapłan to człowiek Chrystusa, kapłan to człowiek nadziei – nie oddalajmy się od tego ideału – zachęcał na koniec bp Damian Muskus.

Na modlitwie pokutnej w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie zgromadzili się kapłani z dekanatów: Kraków-Centrum, Kraków-Kazimierz, Kraków-Salwator, Kraków-Bronowice, Kraków-Krowodrza, Kraków-Prądnik, Kraków-Podgórze, Kraków-Prokocim, Kraków-Borek Fałęcki, Kraków-Mogiła, Kraków-Bieńczyce, Niegowić, Niepołomice, Wawrzeńczyce, Wieliczka Wschód, Wieliczka Zachód.

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej