Słowo wstępu przed I Niedzielą Wielkiego Postu - Msza św. o 12.30
I Niedziela Wielkiego Postu, 26 lutego 2023, godz. 12:30
Repertuar:
Introitus: Będzie mnie wzywał (Lucjan Dmytrzak)
Kyrie V simplex
Offertorium: Będę Cię wielbił (Mariusz Kramarz)
Sanctus i Agnus Dei z Mszy XVIII
Communio: Intellege clamorem (z Graduale simplex)
Uwielbienie: Bądź uwielbiony, miłosierny Boże
Antyfona maryjna na wyjście: Ave Regina caelorum
Celebrans: ks. kan. Tomasz Szopa
Homilia: ks. Grzegorz Lenart
Schola wielogłosowa i schola gregoriańska Sanktuarium św. Jana Pawła II
Psalmista: Barbara Trzcińska
Kantor i prowadzenie: Susi Ferfoglia
https://youtu.be/k2OHSmMB4Ig
Antyfona na wejście na I Niedzielę WP, komp. Lucjan Dmytrzak
Kantor: Susi Ferfoglia
Kwartet: Łucja Nowak, Barbara Trzcińska, Michał Piechnik, Hubert Niewiadomski
Organista: Kacper Orzechowski
W pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu teksty antyfon mszalnych (czyli: Introitus, offertorium, communio) przekazują nam w całości psalm 90.
Dlaczego tak się dzieje? Czy Kościół nie miał pomysłu?
Otóż, Ewangelia, którą słyszymy w I Niedzielę WP roku A, jest Ewangelią o kuszeniu Jezusa na pustyni. Doświadczenie głodu na pustyni, może być okazją do najbardziej szczerego zaufania Bogu, o którym mowa w psalmie 90. Poprzez nawiązanie do tego samego tekstu w różnych momentach liturgii, Kościół zaprasza nas do głębszej medytacji nad tym Słowem i do otwarcia serca na niego.
Popatrzmy w sposób szczególny na tekst antyfony na wejście:
Ps 90, 15-16
Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham, * wyzwolę go i okryję sławą, * obdarzę go długim życiem.
Ps 90, 1
V: Kto przebywa w pieczy Najwyższego
i w cieniu Wszechmocnego mieszka
Bóg się zwraca do człowieka w pierwszej osobie i zapewnia go, że go wysłucha i obdarzy długim życiem. W doświadczeniu pustyni człowiek ma okazję umocnić relację z Bogiem Ojcem – sam Ojciec go do tego wzywa: wrócić do źródła doświadczenia paschalnego oznacza odnaleźć na nowo życiodajną więź z Chrystusem. To dokonuje się poprzez próbę kuszenia pustyni.
Introit na wejście, skomponowany przez p. Lucjana Dmytrzaka w prostej melodii, powtórzonej przez zgromadzenie liturgiczne, przekazuje nam, że słowo Boga jest pewne, bo Bóg obiecuje, że wysłucha człowieka. Usłyszy go poprzez wskrzeszenie z martwych Swojego Syna, a to jest obietnica długiego życia. W śpiewanej melodii zostanie to podkreślone dłuższymi wartościami muzycznymi nad słowami „długim życiem”. W ten prosty sposób melodia ilustruje słowo , które trafia do serca człowieka, wzywanego na początku każdej liturgii do przyjęcia łaski Boga, szczególnie w tym błogosławionym czasie przygotowania do Wielkanocy.
Chór piękną harmonią dzwięków komentuje tekst wersetem: Kto przebywa w pieczy Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego mieszka. Słowa tego psalmu pokazują, że Pan Bóg wysłuchuje człowieka, okrywa go sławą i obdarza długim życiem wtedy, gdy człowiek przebywa z Bogiem. Wielki Post ma być przeżyty już w perspektywie Wielkanocy, kiedy to Chrystus w swoim zmartwychwstaniu „okryje nas sławą”.
tekst: dr hab. Susi Ferfoglia, prof. UPJP2, kantor Sanktuarium św. Jana Pawła II
https://open.spotify.com/episode/2hyTtwesS6EN1vdFi6NxZH?go=1&sp_cid=4c1bac11e169a412c65cf063b1d26992&utm_source=embed_player_p&utm_medium=desktop&nd=1
Kard. Stanisław Dziwisz w Środę Popielcową: Uporządkować cały obszar naszych pragnień, dążeń, potrzeb i działań
– Jeżeli chcemy czynić jałmużnę, czyli miłować bliźniego i jeżeli chcemy się żarliwie modlić, czyli postawić Boga w centrum naszego życia, musimy z konieczności uporządkować cały obszar naszych pragnień, dążeń, potrzeb i działań – mówił kard. Stanisław Dziwisz w czasie Mszy św. sprawowanej w Środę Popielcową w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.
W czasie homilii kard. Stanisław Dziwisz zaznaczył, że wielkopostna droga nawrócenia i przemiany serc ma zaprowadzić ludzi wierzących do „Źródeł życia, świętości i pokoju – do Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego”. Komentując Ewangelię metropolita krakowski senior wskazał na trzy obszary chrześcijańskiego życia i przywołał zalecenia Jezusa dotyczące jałmużny, modlitwy i postu.
Kardynał zwrócił uwagę, że za jałmużną kryje się wszystko, co możemy uczynić dla naszych bliźnich, w czym możemy im pomóc i czym możemy ich obdarzyć. – Wystarczy otworzyć oczy serca, ażeby dostrzec, jak wielu czeka na naszą pomoc. Czeka w rodzinach, w parafiach, w społeczności, w której żyjemy, ale także dalej od nas. Powinniśmy się dzielić tym, co mamy i tym, kim jesteśmy – mówił metropolita senior wskazując, że obok pomocy materialnej możemy nieść duchową pomoc, wyrażającą się w życzliwości, w wysłuchaniu drugiego człowieka, w udzieleniu mu rady, w okazanym mu współczuciu, w dodaniu mu odwagi. – Jednak czynienie dobra nie może być hałaśliwe. Nie może się przemieniać w szukanie uznania i oklasków. Jedynym i najważniejszym punktem odniesienia wszystkiego powinien być Bóg, który zapisze w księdze życia każdy odruch naszego serca – podkreślał.
Mówiąc o modlitwie kardynał stwierdził, że jest to rozmowa i przeżywanie z Bogiem wszystkiego, co nas spotyka, co nas cieszy lub niepokoi, z czym wiążemy nadzieje. – Modlitwa jest odpowiedzią człowieczego serca, które spotyka się z nieskończoną Miłością. Modlitwa to trwanie w Bogu, to zanurzenie w najgłębszej rzeczywistości, to nieustanne powracanie do Źródeł i korzeni naszego istnienia – podkreślał metropolita senior dodając, że jeżeli człowiek wierzący chce czynić jałmużnę i żarliwie się modlić, to musi uporządkować cały obszar swoich pragnień, dążeń, potrzeb i działań. – Uczciwy rachunek sumienia pomoże nam odkryć to, co w naszej postawie jest chore lub zranione, egoistyczne i grzeszne. Cała rzeczywistość związana z naszą słabością, grzesznością i brakiem miłości domaga się duchowej terapii – zwrócił uwagę kardynał wskazując, że skutecznym i sprawdzonym środkiem jest post, a więc odmówienie sobie pokarmu, by wzmocnić ducha. – Postem może być także rezygnacja z tego, co niepotrzebne, albo rezygnacja z tego, co przyjemne, ale drugorzędne, nieistotne, by odzyskać wewnętrzną wolność i gotowość służenia Bogu i ludziom – podpowiadał metropolita senior zaznaczając, że również tę formę chrześcijańskiej ascezy trzeba przeżywać w pokorze, przed Bogiem, a nie ostentacyjnie, nie na pokaz.
Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
Zmarł prof. Stanisław Grygiel
Z żalem i smutkiem zawiadamiamy, że dziś w nocy w wieku 89 lat w Rzymie zmarł prof. Stanisław Grygiel, był bliskim przyjacielem i współpracownikiem św. Jana Pawła II.
Stanisław Grygiel był profesorem Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Urodził się w 1934 roku w Zembrzycach koło Suchej Beskidzkiej. Studia filozoficzne ukończył na Papieskim Fakultecie Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie (1956), a studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (1961). Doktorat z filozofii uzyskał na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie (1965). Kierownikiem jego pracy doktorskiej był biskup Karol Wojtyła.
W latach 1966-1967 był stypendystą w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie w Louvain w Belgii, a w latach 1962-1980 redaktorem katolickiego miesięcznika „Znak” i wykładowcą filozofii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Od 1980 roku, wraz z małżonką Ludmiłą oraz dziećmi Moniką i Jakubem, mieszkał w Rzymie, gdzie w 1981 roku założył Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej przy Fundacji im. Jana Pawła II. Wykładał antropologię filozoficzną w Papieskim Instytucie Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną. Przez ponad 20 lat wykładał filozofię człowieka w Papieskim Instytucie im. Jana Pawła II w Waszyngtonie. W latach 90. wykładał filozofię w Lugano w Szwajcarii.
Był również współzałożycielem i długoletnim dyrektorem kwartalnika „Il Nuovo Areopago”. Uczestniczył w pracach dwóch Synodów Biskupów Europejskich. Jest autorem licznych publikacji książkowych wydanych w Polsce, we Włoszech, w Hiszpanii oraz w Stanach Zjednoczonych. Opublikował też wiele esejów i artykułów w kilku językach w Europie, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji. Był członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (European Academy of Sciences and Arts, Vienna-Salzburg), Akademii Filozoficznej w Argentynie oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Orderem św. Grzegorza (Watykan 2008), Wielkim Krzyżem Zasługi Kawalerów Maltańskich z Gwiazdą (Rzym 2014), nagrodą Totus Tuus (Warszawa 2021). Doktor honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2021). Żywo angażował się w rozwój inicjatyw związanych z tematyką rodzinną i małżeńską w rodzinnej archidiecezji krakowskiej. W ostatnich latach przyczynił się do zorganizowania i realizacji dwóch Międzynarodowych Kongresów dla Małżeństwa i Rodziny, które odbyły się w Krakowie w latach 2018 – 2022.
Pan Profesor Stanisław Grygiel zostanie pochowany w rodzinnych Zembrzycach. Msze św. pogrzebowe zostaną odprawione w Rzymie i Krakowie. Szczegółowe informacje dotyczące pogrzebu zostaną podane wkrótce.
Tekst i zdjęcie: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
Bal Karnawałowy dla dzieci
Zabawa karnawałowa dla dzieci odbyła się po Mszy św. o 11.00 w sali FIDES w Sanktuarium Jana Pawła II w Krakowie w niedzielę, 19 lutego.
Dzieci świetnie się bawiły dzięki animatorowi, który poprowadził wiele ciekawych zabaw i tańców. A na koniec nie mogło zabraknąć nagród dla wszystkich wesołych uczestników!
Było to niezapomniane przeżycie dla naszych najmłodszych, dziękujemy wszystkim za przybycie! 🎉🎭
Dzień Modlitwy i Pokuty za grzech wykorzystania seksualnego 2023
Dzień Modlitwy i Pokuty za grzech wykorzystania seksualnego
Już po raz kolejny w pierwszy piątek Wielkiego Postu jest przeżywany we wspólnocie Kościoła dzień Modlitwy i Pokuty za grzech wykorzystania seksualnego.
Zapraszamy na nabożeństwo Drogi Krzyżowej w intencji osób skrzywdzonych, o godz. 17.45 w górnym kościele.
Materiały duszpasterskie na dzień modlitwy i pokuty
za grzech wykorzystania seksualnego małoletnich
#Ludzie Sanktuarium – organiści
#Ludzie Sanktuarium – s. Elia
6 spotkań warsztatowych dla Małżeństw sakramentalnych - program JA + TY = MY.
#Ludzie Sanktuarium - p. Piotr
#Ludzie Sanktuarium - s. Benedykta
Ludzie Sanktuarium to cykl, w którym chcemy przedstawić zaangażowanych swoją pracą, sercem, umysłem i modlitwą w dzieło Sanktuarium św. Jana Pawła II Wielkiego, Centrum Jana Pawła II "Nie lękajcie się!" i Muzeum św. Jana Pawła II Wielkiego.
___________________________
Film z opowieścią siostry Benedykty Sadzik, SłNSJ, która jest przełożoną sióstr posługujących w naszym Sanktuarium równocześnie sama aktywnie w nim służąc.
Dowiemy się z niego m.in. jakie s. Benedykta ma osobiste doświadczenie wstawiennictwa św. Jana Pawła II, ale opowie nam też jak to się stało, że w naszym Sanktuarium posługują właśnie Siostry Sercanki.
Poznajcie Siostrę Benedyktę, która zawsze wesprze każdego swoim uśmiechem i rozmową!