Abp William Lori, Najwyższy Kapelan Rycerzy Kolumba odwiedził nasze Sanktuarium
Wyjazd na Światowe Dni Młodzieży do Lizbony w 2023
W przyszłym roku będziemy przeżywać ŚDM w Lizbonie. Jest to wielkie święto młodych ludzi z całego świata, które zapoczątkował nasz wielki papież, a i gościło u nas w 2016 r. W związku z tym organizujemy grupy z naszego Sanktuarium:
I GRUPĘ - tylko dla pełnoletniej młodzieży, którą koordynuje ks. Daniel Tomczak. Informacje: sdm@padre.hub.pl lub osobiście.
II GRUPĘ- mieszaną- z udziałem niepełnoletniej młodzieży, którą koordynuje ks. Dariusz Chrostowski.
Informacje: d.chrostowski@janpawel2.pl lub osobiście.
Ze względów rezerwacyjnych istotna jest w miarę szybka deklaracja.
Kilka informacji o udziale w ŚDM Lizbona 2023:
Światowe Dni Młodzieży odbędą się w dwóch etapach: pierwszy to dni w portugalskich diecezjach – nasza grupa w Diecezji Porto (26- 31 lipca 2023r.), a drugi to Wydarzenia Centralne w Lizbonie (1-6 sierpnia 2023r.);
W wyjeździe może uczestniczyć młodzież od 14 do 35 roku życia, niepełnoletnie osoby uczestniczą w wyjeździe za zgodą rodziców, w towarzystwie pełnoletniego opiekuna. Opiekunów wybierzemy spośród pełnoletnich członków grupy;
Będziemy korzystać z koordynacji Komitetu Organizacyjnego Archidiecezji Krakowskiej w kwestii rejestracji, zakupu biletów i ubezpieczenia, a także zorganizowaniu całości pobytu.
Od października planujemy cykliczne spotkania, które będą okazją do zapoznania się z innymi wyjeżdżającymi i przekazywania bieżących informacji na temat wyjazdu.
Hymn ŚDM:
https:ww.youtube.com/watch?v=TKrZnAQVxpo
Ogólnopolskie Rodzinne spotkanie Wojowników Maryi w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie
Trasa Łagiewnicka otwarta!
Zapraszamy do zapoznania się z nowymi możliwościami pielgrzymowania do Sanktuarium św. Jana Pawła II.
https://youtu.be/oR5t09BaYAY
Dzień Katechetyczny w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie
– Tylko głoszenie Chrystusa daje klucz do autentycznego humanizmu. Nasze posłannictwo, głoszenie Chrystusa w szkołach jest fundamentalnym głoszeniem humanizmu, pełnej prawdy o człowieku. Jest naszą służbą drugiemu człowiekowi, by poznał swą wielkość – mówił abp Marek Jędraszewski podczas Mszy św. w ramach Dnia Katechetycznego, który odbył się w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.
W homilii arcybiskup powiedział, że od początku nauczanie religii jest solą w oku niektórych osób. Podnoszą one argument, że nauczanie religii będzie źródłem nietolerancji i przemocy. Te środowiska wiedzą, jakim niebezpieczeństwem dla głoszonych przez nie ideologii jest prawda Ewangelii, z którą muszą przegrać. Kościół troszczy się o głoszenie prawdy o Chrystusie, wbrew wszelkim antychrystom, zgodnie ze słowami św. Jana. – Iluż jest dziś takich, którzy nie uznają ani Ojca, ani Syna? Jakżeż boleśnie doświadczamy kolejnych profanacji krzyża, Eucharystii, poniżenia godności Matki Najświętszej? Jak wielu jest pośród nas antychrystów? – pytał metropolita. – Konsekwencją tego co głoszą antychryści jest odrzucenie prawdy. Najpierw prawdy o samym, człowieku, o tym kim on jest w samym zamyśle Boga-Stwórcy. Stąd ideologia gender, którą wciska się nieustannie do serc nawet małych dzieci. To podważenie prawdy o małżeństwie jako związku kobiety i mężczyzny. To tworzenie pseudorodzin i pseudowspólnot, które są antychrystyczną alternatywą do prawdy o rodzinie, objawionej nam przez Boga, potwierdzonej i rozszerzonej w nauczaniu Jezusa Chrystusa – wskazał metropolita. Stwierdził, że wobec tego także do zebranych są skierowane słowa Jezusa: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.
Św. Paweł pisał, że chrześcijanie otrzymali Ducha Świętego, którego mocą głoszą prawdę Bożą. Prowadzi to do konfliktu ze światem, którego Apostoł Narodów nazwał konfliktem między człowiekiem zmysłowym, a duchowym. Metropolita powiedział, że można ze współczuciem spojrzeć na ludzi, których mądrość ogranicza się wyłącznie do poznania zmysłowego. Człowiek duchowy rozsądza wszystko, lecz sam nie jest sądzony. Dokonuje on właściwej oceny dobra i zła i podąża jedynie za tym, co dobre. „Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy” – pytał św. Paweł.
– Nasza wielkość nie pochodzi z nas, ale z Bożego Ducha, z samego Chrystusa, który jest fundamentem Kościoła i przewodzi nam w wierze – zauważył arcybiskup. Przypomniał słowa św. Jana Pawła II, który mówił o początkach chrześcijaństwa, wskazując na wielką rolę Kościoła w historii Polski. Ojciec Święty zauważał także, że człowiek nie może zrozumieć siebie bez Chrystusa. – Tylko głoszenie Chrystusa daje klucz do autentycznego humanizmu. Nasze posłannictwo, głoszenie Chrystusa w szkołach jest fundamentalnym głoszeniem humanizmu, pełnej prawdy o człowieku. Jest naszą służbą drugiemu człowiekowi, by poznał swą wielkość – wskazał arcybiskup. „Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski – przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przeszli przez tę ziemię” – mówił św. Jan Paweł II. Ojciec Święty zauważał także, że tego, co polski naród wniósł w rozwój człowieczeństwa, nie sposób zrozumieć i docenić bez Chrystusa. Metropolita krakowski podkreślił, jak ważnym jest, by znać historię Polski, z której wszyscy Polacy mają prawo być dumni.
Przypomniał również, że niedługo będzie obchodzony Dzień Wychowania. Z tej okazji Episkopat Polski wystosował list, którego treść jest związana z postacią św. Józefa Bilczewskiego. Jako arcybiskup napisał list pasterski, skierowany do uczniów i nauczycieli, zawierając w nim prawdę o Chrystusie, do której należy stale wracać. „Jest w Nim prawda bez zarozumiałości, skromność bez afektacji, stałość bez uporu, miękkość bez pobłażliwości, powaga bez wyniosłości, życzliwość bez słabości, umartwienie bez wyszukanej ostrości, pokora razem z godnością, prostota razem z dostojnością, największa ruchliwość obok najgłębszego spokoju, modlitwa, ale i praca, nienawiść do złego, ale współczucie dla złych (…) ukochanie samotności, ale też oddanie się życiu towarzyskiemu, o ile tego wymagało Jego posłannictwo” – wskazywał.
– Chrystus wzywa nas, byśmy szli Jego drogami. By nasze serce było na wzór Jego. Cichego i pokornego. Wtedy obiecuje, że znajdziemy spokój dla naszych dusz. Wiemy, że jeśli takim będziemy Go głosić, to wiele innych dusz dzięki naszemu świadectwu znajdzie upragniony spokój – zakończył abp Marek Jędraszewski.
Źródło: Biuro Archidiecezji Krakowskiej
Wolontariuszka z USA dla uchodźców z Ukrainy
Od otwarcia drzwi Domu Pielgrzyma znajdującego się przy Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie dla gości uciekających z Ukrainy przed wojną minęło już ponad pół roku. Udostępnienie Domu Pielgrzyma na ten cel nie byłoby możliwe bez materialnego wsparcia ze strony ludzi dobrej woli. Każdego dnia oferujemy im pełne wyżywienie - zimne oraz ciepłe posiłki, owoce, warzywa, słodkie i słone przekąski oraz napoje. Nasi goście do swojej dyspozycji mają także znajdujące się w obiekcie urządzenia, tj. pralkę, lodówkę, żelazko, komputer, mikrofalówkę, drukarkę oraz wifi. W miarę potrzeb oferowana jest im także pomoc lekarska, pomoc w załatwianiu formalności czy wypełnianiu dokumentów, a także transport.
Ks. Kard. Michael Czerny w Sanktuarium św. Jana Pawła II.
Sanktuarium w ramach Cracovia Sacra
Kard. Stanisław Dziwisz: Pueri Cantores to szkoła wiary i życia
– Pueri Cantores to szkoła wiary i życia, szkoła miłości Boga i bliźniego, szkoła szczególnej służby w Kościele i dla Kościoła. Potrzeba nam takich szkół – mówił kard. Stanisław Dziwisz na zakończenie XI Kongresu Polskiej Federacji Pueri Cantores, w czasie uroczystej Mszy św. w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie, 31 lipca 2022r.
W czasie homilii, nawiązując do psalmu, kard. Stanisław Dziwisz zwrócił uwagę, że pragnienie i gotowość wielbienia Pana Boga za Jego wielkie dzieła są potrzebne współczesnemu światu, który często zapomina o swym Stwórcy, traci wrażliwość wobec wielkości i piękna stworzonego świata, wybierając taki styl życia, jakby Bóg nie istniał. Metropolita senior zachęcał młodych do dawania świadectwa o doświadczeniu obecności i miłości Boga w swoim życiu. – Jak wyraził się niegdyś papież Benedykt XVI, mamy być niejako piątą Ewangelią, dzięki której Dobra Nowina o Bogu kochającym i zbawiającym człowieka dotrze do innych – mówił kardynał zaznaczając, że charyzmatem chórzystów i chórów skupionych w Polskiej Federacji Pueri Cantores jest głoszenie wielkości, dobroci i miłosierdzia Boga przez piękny śpiew, porywający ludzkie serca do Tego, który je stworzył na swój obraz i podobieństwo. – Taki śpiew, taka chóralna modlitwa ewangelizuje w pierwszym rzędzie tych, którzy ją podejmują – formuje ich umysły i serca, uczy wrażliwości, otwiera oczy na piękno stworzenia, przygotowuje do dojrzałego chrześcijańskiego życia. Możemy bez przesady powiedzieć, że Pueri Cantores to szkoła wiary i życia, szkoła miłości Boga i bliźniego, szkoła szczególnej służby w Kościele i dla Kościoła. Potrzeba nam takich szkół – podkreślał.
Świadek życia św. Jana Pawła II zwrócił uwagę młodzieży na postać patrona sanktuarium na Białych Morzach, gdzie uroczyście kończył się Kongres Polskiej Federacji Pueri Cantores. Kardynał podkreślił, że życie i służba Ojca Świętego stały się „pieśnią sławiącą Boga – pieśnią rozbrzmiewającą nadal na wszystkich kontynentach”, choć od jego odejścia do domu Ojca minęło już siedemnaście lat. – Jan Paweł II głosił niezmordowanie Ewangelię Jezusa Chrystusa i docierał z nią do najdalszych zakątków świata. Głosił Ewangelię wiarygodnie, bo sam nią żył, kochając i służąc. Jako młody człowiek odczytał swoje osobiste powołanie do podjęcia służby jako kapłan. Poszedł za Chrystusem, utożsamił się z Nim i oddał się sprawie, dla której Chrystus przyszedł na ziemię – mówił wieloletni papieski sekretarz.
Metropolita senior zwrócił uwagę także na łacińskie napisy nad wejściem do świątyni: NOLITE TIMERE, czyli „Nie lękajcie się” oraz APERITE PORTAS CHRISTO – „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”, które Jan Paweł II, wypowiedział na początku pontyfikatu. – Zdając sobie sprawę z zagrożeń i rozczarowań, z lęków i obaw świata na przełomie wieków i tysiącleci, Jan Paweł II przytoczył słowa Jezusa skierowane do przestraszonych uczniów, płynących po wzburzonym jeziorze: „Nie lękajcie się, to Ja jestem!” – mówił kardynał.
Przypomniał, że Jan Paweł II wielokrotnie i przy różnych okazjach spotykał się z chórami Pueri Cantores i słuchał ich śpiewów. Nawiązując do papieskich słów wypowiedzianych do chórzystów kard. Stanisław Dziwisz apelował do młodych śpiewaków: „Śpiewajcie zawsze na Bożą chwałę i ku pożytkowi ludzkich serc”.
Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
Ruch w ruchu
11 wspólnot Ruchu Światło-Życie z 6 diecezji uczestniczyły wczoraj, 28 lipca w Dniu Wspólnoty, który odbył się w Sanktuarium św. Jana Pawła II.
Różne stopnie, inne „szczyty”, odmienne historie i trudności, ale jedna stała – Bóg, który działa w swoim Kościele. Dzieci, młodzież i rodziny Domowego Kościoła w 13 dniu rekolekcji zgromadziły się w naszym Sanktuarium w Krakowie, by opowiedzieć o swoich wspólnotach, podziękować za otrzymane dotychczas łaski i prosić o kolejne owoce formacji.
Prezentacje scenek, piosenek i znaków ukazały różnorodność grup pochodzących z całej Polski. W tym roku uczestnikami oaz są również młodzi z Kanady, Irlandii, Malty i Ukrainy. Godzina świadectw, podczas której jeden z przedstawicieli każdej wspólnoty dzieli się, jak przez ten czas Bóg działał w jego życiu, pokazała, że rekolekcje pomagają pokonać obawy, podjąć postanowienia, odkryć talenty i otworzyć się na drugiego. O odważne świadczenie nie tylko wśród oazowiczów prosił bp Robert Chrząszcz. – Bardzo was proszę, byście nie ustępowali w dawaniu świadectwa. By to świadectwo nie skończyło się na tym spotkaniu, ale żebyście dalej je przekazywali – waszym kolegom, zwłaszcza tym, którzy nie są związani z oazą, nie znają Kościoła, są zdystansowani do spraw wiary. Niech wasze miłość, radość, doświadczenie bycia we wspólnocie, to dobro, jakie stało się waszym udziałem, będą przekazywane dalej. Za to chciałem wam podziękować i prosić, byście pamiętali o tym przez cały rok – zwrócił się do młodych i rodzin.
Następnie zebrani uczestniczyli w Eucharystii. W Krakowie przewodniczył jej ks. Krzysztof Dukielski, moderator diecezjalny Ruchu w Diecezji Radomskiej. W homilii zaznaczył, że podczas rekolekcji Bóg przez wspólnotę dotyka serc i zabiera obawy oraz lęki. Teraz, po 13 dniach mniejszych i większych cudów stawia pytanie: „Czy kochasz Mnie więcej?”. – Co to znaczy kochać? To znaczy, że chcę stanowić część twojej drogi, chcę być twoim marzeniem, chcę iść w tym samym kierunku. Jezus dziś cię pyta: „Czy chcesz być Moim marzeniem i pisać, tutaj na świecie, Moją historię – historię miłości Boga do człowieka? Poprzez to, że pokazałem ci, jak jesteś dla Mnie ważny – w Eucharystii, namiocie spotkania, pogodnych wieczorach, adoracjach, świętym milczeniu – kochasz Mnie więcej?” – zachęcał do refleksji ks. Dukielski.
Kapłan nawiązał również do historii Karola Wojtyły, który jako młody ministrant otrzymał od taty polecenie codziennej modlitwy do Ducha Świętego. Po latach, już jako papież, kieruje to zaproszenie do młodych w Polsce: „Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec i pozostańcie jej wierni”. Za ks. Franciszkiem Blachnickim powtórzył, iż Duch Święty czeka i chce działać w naszym życiu, dlatego trzeba Go codziennie przywoływać. – Znajdź sobie jakąś modlitwę, może właśnie tę św. Jana Pawła II. Nie będziesz dobrym księdzem, animatorem, uczestnikiem, uczniem, mężem, kimkolwiek, jeśli nie będziesz modlił się do Ducha Świętego – tłumaczył ks. Dukielski. – Świat ma głód nieba. Daj się porwać Duchowi Świętemu, którego będziesz codziennie przyzywać jak Karol Wojtyła i będziesz zmieniać historię jak on. Historię świata, twojej rodziny, środowiska. Bo Bóg, czego już doświadczyliśmy, chce działać, tworzyć żywy Kościół – zaznaczył moderator.
O wspólnocie Kościoła mówił również bp Robert Chrząszcz podczas Mszy świętej sprawowanej w Ludźmierzu. Wspomniał, iż w ostatnim czasie w polskim Kościele odsłaniane są grzechy ludzi, którzy powinni stanowić przykład. Jest to dramat, z którym wspólnie musimy się zmierzyć, jak również realizacja słów Jezusa: „Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach” (Łk 12,3). Biskup dodał, że także te słowa Chrystusa są aktualne: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie” (Łk 12,4-5). – Trzeba nam odważnej wiary, która mimo tych bolesnych doświadczeń i zgorszenia, pozwoli powiedzieć Panu Jezusowi, że Mu wierzę, że nie chcę, aby ktoś lub coś zabiło moją duszę. Nie chcę piekła, chcę patrzeć w niebo! Z drugiej strony trzeba też spojrzeć na dramat tych ludzi, którzy dopuścili się takich zachowań. Czy nie potrzeba im Bożego miłosierdzia? Czyż nie potrzeba im naszej modlitwy z prośbą, aby się nawrócili i odpokutowali? – mówił bp Chrząszcz.
Biskup pomocniczy przywołał także wypowiedź papieża Franciszka z rozmowy z Antonio Spadaro SJ o Kościele: „Widzę Kościół jako szpital polowy po bitwie. Nie ma sensu pytać ciężko rannego, czy ma wysoki poziom cholesterolu i cukru! Trzeba leczyć jego rany. Potem możemy rozmawiać o całej reszcie”. – We wspólnocie Kościoła nie ma samych zdrowych i świętych, ale są ludzie, którzy mają świadomość jak są grzeszni, jak wielkiego miłosierdzia potrzebują. Jak bardzo potrzebują też Bożej łaski i przebaczenia. Każdy z nas tego potrzebuje! Zobaczmy, że spotkanie ze Zmartwychwstałym staje się dla apostołów i każdego z nas źródłem optymizmu i nadziei oraz wyzwaniem do głębszego realizowania w życiu najpiękniejszego przykazania Bożego – przykazania miłości. To przykazanie obowiązuje nas nie tylko wobec tych, którzy nam dobrze czynią, ale wobec tych, którzy nas zranili – zaznaczył biskup i dodał, że właśnie to powinno wyróżniać chrześcijan – dostrzeganie w każdych okolicznościach możliwości nawrócenia się dla drugiego człowieka.
Dzień Wspólnoty tradycyjnie kończy się nabożeństwem rozesłania, podczas którego oazowicze przystępują do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Członkowie tego dzieła podejmują dobrowolną abstynencję od alkoholu i modlitwę „za braci, którzy nie mogą już wyzwolić się o własnych siłach”.
Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej