Aktualności

– Nowe życie otrzymywane w chrzcie jest ratunkiem dla człowieka – mówił ks. Grzegorz Lenart w czasie Wigilii Paschalnej, której w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz.

W czasie homilii ks. Grzegorz Lenart zwrócił uwagę na najważniejszy moment w życiu chrześcijan, czyli chrzest święty. Zauważył, że przez okres Wielkiego Postu każdy wierzący próbował odnowić i wzmocnić wiarę, przybliżyć się do Boga, by w codzienności jeszcze lepiej odpowiadać na Bożą miłość. – Ufam, że każdy z nas jest choćby o krok bliżej Boga – mówił Przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej zaznaczając, że Słowo Boże pomagało zrozumieć i odnowić przyrzeczenia chrzcielne. Wskazał, że ojcowie Kościoła w przejściu Izraelitów przez Morze Czerwone widzieli zapowiedź chrztu. – Jak niegdyś Bóg zaspokoił pragnienie narodu wybranego i ocalił ich od śmierci, tak Chrystus w sakramencie chrztu świętego daje każdemu z nas życie nadprzyrodzone, aby tak jak niegdyś Izrael na pustyni, tak dzisiaj każdy ochrzczony doświadczył Bożej dobroci, mocy i potęgi Boga – mówił ks. Grzegorz Lenart podkreślając, że nowe życie otrzymywane w chrzcie jest ratunkiem dla człowieka.

– Chrzest jest rozpoczęciem wędrówki do nieba – inauguracją życia wewnętrznego z Bogiem – dodawał kaznodzieja. Zwrócił uwagę, że sanktuarium św. Jana Pawła II zbudowane jest na planie ośmioboku, na wzór baptysteriów, które nawiązują do siedmiu dni stworzenia i ósmego mającego być momentem zmartwychwstania każdego człowieka. Zachęcił, by odnawiając przyrzeczenia chrzcielne świadomie wybrać Chrystusa zmartwychwstałego, by nikt inny, ale tylko On był Królem i Panem każdego. 

Zaznaczył, że odnawiając przyrzeczenia chrzcielne wyznaje się też wiarę w święty Kościół powszechny, który jest święty dzięki swojemu założycielowi – Jezusowi Chrystusowi. – My w nim do tej świętości zmierzamy – podkreślał przypominając, że Kościół jest także wspólnotą ludzi grzesznych. – Święty Kościół grzesznych ludzi, w którym chcemy żyć i umierać, zanurzeni w chrzcie, zanurzeni w śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa – zakończył.

Nawiązując do homilii, kustosz papieskiego sanktuarium na Białych Morzach życzył, by woda chrzcielna przeniknęła do wszystkich zakamarków ludzkiego wnętrza. – Żeby wypełniała nas łaska zmartwychwstałego Pana, aby ona nas przemieniła, aby nie było w nas miejsca na grzech – mówił ks. Tomasz Szopa.

– Niech Chrystus zmartwychwstały przywróci pokój, zwłaszcza na Ukrainie, na świecie, a także jedność w naszej ojczyźnie. (…) Poprzez jedność możemy być świadkami światu, że chrześcijaństwo buduje – składał świąteczne życzenia kard. Stanisław Dziwisz.

Źródło: Archidiecezja Krakowska

– Choć od tamtego czasu tak wiele się zmieniło, nie zmieniła się miłość Boga. Jest taka sama, przebaczająca, zbawiająca i ofiarna – mówił ks. Daniel Tomczak w czasie liturgii Męki Pańskiej w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie, której przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz.

W czasie homilii ks. Daniel Tomczak zwrócił uwagę, że choć od śmierci Jezusa na Golgocie minęło prawie dwa tysiące lat, zmieniła się kultura, środowisko, widzenie świata, styl życia, to męka i śmierć krzyżowa Chrystusa pozostała ta sama. – Niezmienna pozostała również odpowiedź Boga na naszą nędzę, nasze grzechy, naszą nieudolną miłość – odpowiedzią jest nieskończona, doskonała miłość Boga. (…) Jest to miłość ofiarna do ostatnich granic – mówił notariusz Sądu Metropolitalnego w Krakowie zaznaczając, że jedyną granicą jest wolna wola człowieka.

Podkreślił, że miłość Chrystusa jest wierna – Jezus nie porzucił krzyża przy żadnej ze stacji. Zaznaczył, że jest to także miłość przebaczająca – z krzyża popłynęła modlitwa Jezusa, w której przebaczał swoim oprawcom. Miłość Chrystusa jest cierpliwa, umiejąca przebaczać, przypominająca, że od krzyża większe jest życie. – Skończy się krzyż, skończy się ból, skończy się królowanie śmierci. Krzyż jest drogą do zmartwychwstania – mówił ks. Daniel Tomczak. Podkreślił, że miłość Boga zdobywa serce ustępliwością, także dzisiaj. – Widzimy, jak w dalszym ciągu On ustępuje grzesznikom, świadcząc miłosierdzie i przebaczenie, a wszystko po to, aby zdobyć ich dusze, aby ich zbawić – dodawał duszpasterz papieskiego sanktuarium.

Zaznaczył, że tak jak w Jerozolimie w pierwszej połowie pierwszego wieku, tak i w Krakowie, w pierwszej połowie dwudziestego pierwszego wieku, Jezus Chrystus, posłuszny poleceniu Ojca, dokonuje najwyższego aktu miłości człowieka – bierze krzyż na swoje ramiona, zanosi na Golgotę i za nas umiera, by po trzech dniach zmartwychwstać, dając nam życie. – Choć od tamtego czasu tak wiele się zmieniło, nie zmieniła się miłość Boga. Jest taka sama, przebaczająca, zbawiająca i ofiarna – zakończył. 

Źródło: Archidiecezja Krakowska

Ks. Prof. Robert Tyrała przewodniczył Mszy św. o godz. 12.30.

Dalej w swym liście Ksiądz Rektor wspomina postać Jana Pawła II:
„Jan Paweł II był jednym z najwybitniejszych Polaków, wielkim humanistą, a jednocześnie jedną z najbardziej rozpoznawalnych i szanowanych postaci w historii przełomu wieków. Stał się powszechnie uznawanym autorytetem nie na mocy przypadku czy decyzji kogokolwiek, lecz dzięki spójności własnego życia z wartościami, które wyznawał i o których całym swoim życiem świadczył. Fakt ten znalazł uznanie nie tylko w oczach wiernych Kościoła katolickiego czy też innych chrześcijan, lecz również wyznawców innych religii oraz ludzi niereligijnych. Publicznym i niezapomnianym tego dowodem pozostaje wyjątkowy charakter jego pogrzebu, powszechny żal z powodu jego śmierci oraz głośne wołanie Santo subito, które to wydarzenia nabrały charakteru globalnego (zob. Uchwała Senatu UPJPII, 30 listopada 2020).”

– Wierzymy w zmartwychwstanie, bo każdy z nas jest członkiem żywego Kościoła, a więc wspólnoty ludzi, którzy w codziennym życiu doświadczają obecności ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana – mówił kard. Stanisław Dziwisz w Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

W czasie homilii kard. Stanisław Dziwisz zauważył, że zmartwychwstanie Jezusa dokonało się bez świadków. – Dokonało się w ciszy nocy po szabacie, choć było to najgłośniejsze wydarzenie w dziejach wszechświata. Dokonało się w ciemnościach nocy, ale była to najjaśniejsza noc w dziejach człowieka. Światła tej nocy rozświetliły i nadal rozświetlają najbardziej mroczne zakamarki ludzkiej egzystencji – mówił metropolita krakowski senior. Zauważył, że jedynym bezpośrednim Świadkiem powstania z martwych Jezusa był sam Bóg. – Nikt inny nie był zdolny do uczestnictwa w tak niepojętym, przełomowym wydarzeniu dla nieba i ziemi – dodawał.

Kardynał zwrócił uwagę, że Jezus wielokrotnie zapowiadał swoje zmartwychwstanie, ale sprawa była tak niepojęta, że uczniowie tego nie zrozumieli. Świadczą o tym pierwsze reakcje Marii Magdaleny, Piotra i Jana, którzy biegną do pustego grobu. Dopiero w tych nowych okolicznościach nabierają świadomości, co się stało. – Nikt z nas nie widział kamienia odsuniętego od grobu i nie wszedł do pustego grobu Jezusa. Nikt z nas nie widział płócien i chusty. Wierzymy jednak dzięki świadectwu uczniów Chrystusa, którzy nie tylko widzieli pusty grób, ale też spotykali się wielokrotnie ze Zmartwychwstałym – mówił kard. Stanisław Dziwisz. – Wierzymy, bo każdy z nas jest członkiem żywego Kościoła, a więc wspólnoty ludzi, którzy w codziennym życiu doświadczają obecności ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana – dodawał zaznaczając, że można Go spotkać w Słowie Bożym, w Eucharystii, a także miłując naszych i Jego braci, zwłaszcza ubogich i cierpiących oraz w żywym sanktuarium naszego serca, gdzie przemawia do nas, oświeca, poucza i budzi nadzieję.

Metropolita senior zachęcał wiernych do dawania swoim życiem świadectwa – na wzór św. Jana Pawła II – o prawdzie tego, „co ujrzeliśmy, czego doświadczyliśmy i w co uwierzyliśmy”. – Życzę wam, by blask zmartwychwstania Pańskiego opromieniał wasze życie, wasze trudy i prace. Niech pomaga powstawać ze słabości, niech dodaje sił i niech przywraca wam nadzieję – składał życzenia kardynał. – Radujmy się. Nasz Pan zmartwychwstał. Jego zmartwychwstanie jest rękojmią naszego zmartwychwstania! – zakończył.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

– Pragniemy być sługami Jezusa i troszczyć się o Niego, o Jego obecność w postaci chleba, z oddaniem i miłością. Jesteśmy świadomi wielkiej odpowiedzialności, za powierzony nam skarb. Zrobimy wszystko, aby tego zaufania nie zawieść – mówił przedstawiciel pobłogosławionych dziś nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej do posługi w Archidiecezji Krakowskiej.

Na początku liturgii ks. Tomasz Szopa powiedział, że błogosławieństwo nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej w Archidiecezji Krakowskiej po raz kolejny odbywa się w sanktuarium św. Jana Pawła II. W tym kontekście podkreślił, że Eucharystia była w centrum życia Ojca Świętego.

W czasie homilii ks. Paweł Baran zwrócił uwagę na trzy słowa obecne podczas dzisiejszej liturgii. Pierwszym jest „wybranie”. W tym kontekście zwrócił uwagę na wybranie Abrahama i fakt, że Pan Bóg zanim objawił mu swój plan wobec niego, to najpierw dał mu się poznać. – Pan Bóg zawsze wybiera w konkretnym celu – daje się poznać człowiekowi, ale przede wszystkim chce, żeby z tym poznaniem człowiek nie został sam, aby zaniósł to doświadczenie Pana Boga innemu człowiekowi – mówił proboszcz parafii wawelskiej i ceremoniarz Archidiecezji Krakowskiej.

Zaznaczył, że najbardziej Pan Bóg dał się poznać człowiekowi przez Jezusa Chrystusa. – Bóg stał się jednym z nas – przyjął ludzką naturę, ale przede wszystkim – odchodząc, zostawił nam Siebie, Chrystusa paschalnego w Eucharystii – mówił ks. Paweł Baran podkreślając, że w tym wymiarze wybranie nadzwyczajnych szafarzy jest wyjątkowe, bo będą zanosić ludziom Chrystusa w kawałku chleba. – To jest wasze główne zadanie – czynić Boga bliskim drugiemu człowiekowi – podkreślił kaznodzieja dodając, że każdy chrześcijanin został przez Boga powołany i wybrany, a zadaniem wierzących jest to powołanie rozpoznać. Nadzwyczajni szafarzy, którzy przyjęli dzisiaj błogosławieństwo do posługi w Kościele, to powołanie rozpoznali bardzo konkretnie. – Wybranie to nie jest prezent. Wybranie jest darem, który człowiek przyjmuje i staje się także zadaniem – otwiera nową perspektywę i wyznacza kolejny, konkretny kierunek w życiu – mówił kapłan.

Drugie słowo, na które zwrócił uwagę to „troska” Boga o ludzi. Wyrazem tej troski jest posłanie na świat Bożego Syna – Mesjasza, dobrego Pasterza, który będzie troszczył się o lud. Podobnie jest z powołaniem nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej – to wyraz troski Boga i Kościoła o lud wierny. – W dzisiejszej celebracji nie chodzi o was, ale o ludzi, do których będziecie posłani – mówił ks. Paweł Baran zwracając się do nadzwyczajnych szafarzy. Zauważył też, że troska ma drugie znaczenie i należy pamiętać, że Bóg jest także źródłem radości i pocieszenia w strapieniu człowieka, zwłaszcza chorego i samotnego, do którego z Eucharystią przyjdą nadzwyczajni szafarze.

Ostatnie słowo, które wskazał proboszcz z Wawelu to „poszukiwanie” w kontekście poszukiwań Jezusa przez uczonych w Piśmie, którzy chcieli Go zgładzić. Zachęcił, by każdy wierzący poszukiwał Jezusa w swojej codzienności. W pierwszej kolejności w znakach sakramentalnych. Ale szafarze oblicze Chrystusa mogą też odkryć w osobach chorych i cierpiących, do których będą przychodzili z posługą. – Wasza posługa jest zadaniem, ale może też stać się łaską. Będziecie przynosić Chrystusa sakramentalnego, ale będzie się także spotykać z Chrystusem w chorych, cierpiących i odrzuconych – podkreślał kapłan.

Trzydziestu nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej do posługi w Archidiecezji Krakowskiej pobłogosławił bp Robert Chrząszcz. – Cieszymy się, że powiedzieliście „tak” Kościołowi, który potrzebuje waszej pomocy, ale szczególnie waszego świadectwa. Macie nieść Chrystusa w Komunii świętej innym ludziom, ale doskonale wiecie, że macie Go nieść w swoim sercu, w swoim świadectwie, w swojej wierności Panu Bogu – mówił do nadzwyczajnych szafarzy krakowski biskup pomocniczy. 

– Pragniemy być sługami Jezusa i troszczyć się o Niego, o Jego obecność w postaci chleba, z oddaniem i miłością. Jesteśmy świadomi wielkiej odpowiedzialności, za powierzony nam skarb. Zrobimy wszystko, aby tego zaufania nie zawieść – mówił przedstawiciel pobłogosławionych dziś nadzwyczajnych szafarzy. – Życzę, by wam nigdy Komunia święta rozdawana nie spowszedniała i byście zawsze do chorych chodzili z empatią, a Ciało Chrystusa rozdawali z wiarą – mówił ks. Artur Czepiel, duszpasterz nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej w Archidiecezji Krakowskiej. 

Źródło: Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej