IV Niedziela Adwentu - 24 grudnia 2023 - Adwentowe Antyfony na Wejście
Tekst Rorate caeli jest wszystkim dobrze znany; z niego pochodzi polska nazwa Mszy roratnich, które cieszą się wielką popularnością w naszych parafiach. Gdzie ten tekst pierwotnie występował w liturgii adwentowej? Co oznaczał?
W antycznych księgach liturgicznych, IV Niedziela Adwentu była oznaczona jako dominica vacat, czyli niedziela brakująca. Była to niedziela kończąca tzw. suche dni (quattro tempora – dni kwartalne), przypadające na środę, piątek i sobotę w poprzedzającym tygodniu, kiedy to odprawiano szczególne nabożeństwa z prośbą o dobry urodzaj. W te dni chrześcijanie pokutowali i pościli. W sobotę wieczór odprawiano wigilie, które kończyły się Mszą św. nad ranem i wchodziły do niedzielnego oficjum liturgicznego, w związku z czym ta niedziela nie miała własnego formularza. Kiedy w VIII w. wigilie zostały przeniesione na sobotę rano, niedziela vacat otrzymała własny formularz, wzięty ze środy, pierwszego dnia suchych dni. Podczas tych szczególnych nabożeństw, przepełnionych modlitwami i śpiewami, wyświęcano nowych diakonów, kapłanów i biskupów. Człowiek średniowiecza zależał od plonów ziemi, od pracy swych rak, stąd też jego uciekanie się do Boga i błaganie o dobry urodzaj, od którego zależało jego życie. Dni kwartalne są świadectwem jego mocnego przywiązania do ziemi; obchodzone były w sposób niezwykle uroczysty (poprzez dodawanie do liturgii liczniejszych czytań, nowych śpiewów i modlitw), jako święto rolników. IV Niedziela Adwentu pozostawała w cieniu tych poprzedzających ją uroczystych i bogatych dni kwartalnych. Z niedzieli vacat zmieniła się na ostatnią, czyli czwartą niedzielę Adwentu.
Tekst antyfony na wejście jest wiernym przekazem tekstu z proroka Izajasza: Iz 45, 8, werset natomiast pochodzi z psalmu 18,1.
Iz 45, 8
Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, * niech jak deszcz
spłynie z obłoków, * niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Ps 18, 2
V: Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Tekst łaciński brzmi: Rorate caeli de super et nubes pluant Iustum, aperiatur terra et germinet Salvatorem.
W tłumaczeniu łacińskim, którego z tekstu hebrajskiego dokonał św. Hieronim, zamiast iustum występuje iustitiam, a zamiast salvationem – Salvatorem. Tłumaczenie przekazuje już pewną interpretację oryginalnego tekstu: sprawiedliwość (iustitia) i zbawienie (salvatio) urzeczywistniają się w Chrystusie, jedynym Sprawiedliwym i Zbawicielu. Nie jest przypadkiem, że na koniec Adwentu przywołany jest Ten, który jest jedynym prawdziwym owocem ziemi i darem obłoków nieba. Tekst ten był pierwotnie wykorzystany w pierwszym dniu modlitw o dobry urodzaj, podczas tzw. zimowych dni kwartalnych. Rozumiemy w tym punkcie, jak ważna dla prawidłowego zrozumienia tekstu jest jego właściwa kontekstualizacja, czyli uwzględnienie, w jakim celu był wykorzystany i gdzie pierwotnie znajdował się w liturgii. Tak jak rolnik z utęsknieniem oczekuje plonów ziemi, tak każdy chrześcijanin powinien oczekiwać na swojego Zbawiciela, jedynego Sprawiedliwego. Owoc ziemi jest dla rolnika nadzieją i sensem jego ciężkiej pracy; tak samo oczekiwany Mesjasz jest jedyną nadzieją i sensem codziennego trudu człowieka. Ten tekst liturgiczny pragnie nas wprowadzić w nowy porządek myślenia: mamy oczekiwać na Chrystusa z taką intensywnością i utęsknieniem, jak rolnik na owoc swej ziemi. Maryja, Matka Boga, jako pierwsza przyjęła ów Owoc i wydała go światu.
Prawdziwy owoc naszego życia to Jezus Chrystus, którego oczekujemy z utęsknieniem.
Muzykę do antyfony na wejście IV Niedzieli Adwentu napisał Janusz Krzysztof Korczak. Bardzo wymownie melodia – na początku zaśpiewana przez kantora – „otwiera się” na słowach „niech się otworzy ziemia” – jako wyraz pragnienia i zarazem błagania: niech przyjdzie Zbawiciel! Tekst wersetu psalmu „Niebiosa głoszą chwałę Boga…” zaśpiewany przez chór, przywołuje wielkość Boga i to, że całe stworzenie „głosi” Jego dzieła, spośród których największym jest wysłanie na świat Syna. W ostatniej części utworu, główny temat przechodzi do głosów męskich, w głosach żeńskich natomiast przewija się tekst Rorate… Jest usilna prośba tej ostatniej Niedzieli Adwentu: Spuście niebiosa…
Janusz Krzysztof Korczak – polski kompozytor, organista i pedagog. Absolwent Kompozycji i Teorii Muzyki (specjalność: kompozycja elektroakustyczna) na Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie oraz Muzyki Kościelnej na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Interesuje go poszukiwanie nowych form muzycznego wyrazu w duchu poszanowania zjawiska dźwiękowego jako podstawowego tworzywa i punktu docelowego wszelkich twórczych procesów. Inspiruje się przede wszystkim światem nie związanym bezpośrednio z muzyką (jak np. teologia chrześcijańska, fizyka, psychologia, biologia), który często stanowi praprzyczynę jego poszukiwań barwowych. Jest autorem licznych kompozycji chóralnych oraz aranżacji pieśni oraz artykułów popularnonaukowych z dziedziny muzyki liturgicznej. Zdobył szereg nagród na konkursach kompozytorskich o randze międzynarodowej i ogólnopolskiej, zaś jego kompozycje były wykonywane w Polsce i za granicą podczas różnych festiwali i konferencji naukowych. Współpracował z takimi zespołami jak Trinity College Choir of Cambridge, Kammerchor Consono, Camerata Silesia, Chór Opery Wrocławskiej, Insieme, Trans-for-Matha Ensemble i innymi. Jako uczestnik licznych kursów i lekcji mistrzowskich miał okazję spotkać się i konsultować swoje prace z czołowymi kompozytorami z Polski i zagranicy (m.in.: Mark Andre, Ivan Fedele, Brian Ferneyhough, Elżbieta Sikora, François Sarhan, Justė Janulytė, Zygmunt Krauze, Maciej Jabłoński, Wojciech Widłak, Dariusz Przybylski, Zaid Jabri). Od 2020 roku jest członkiem Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej (Archidiecezja Krakowska) oraz Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, zaś od 2021 roku jest członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych.
Susi Ferfoglia
Bez nich wystrój Sanktuarium nie byłby tak piękny
Mowa oczywiście o Szkółce Roślin Ozdobnych DĄBEK.
Gdyby nie ich dar serca, lampki i ozdoby byłyby nadal schowane w pudłach… 
Dziś, w piątek 22.12. audycja w Radiu WNET o 11:45
Święta Bożego Narodzenia 2023
Serdecznie zapraszamy do wspólnego przeżywania Świąt Narodzenia Pańskiego w Sanktuarium św. Jana Pawła II.
UWAGA! Wigilia Bożego narodzenia w tym roku wypada w IV Niedzielę Adwentu, w związku z tym Msze święte będą sprawowane o godz. 8.00, 9.30, 11.00 i 12.30.
Nie będzie tego dnia Mszy o godz. 17.00 i 20.00.
Uroczysta Pasterka, 24 grudnia, niedziela
godz. 24.00 - Msza św. pod przewodnictwem
Ks. Kard. Stanisława Dziwisza
25 grudnia, poniedziałek
godz. 12.30 - Msza św. pod przewodnictwem
Ks. Kard. Stanisława Dziwisza
26 grudnia, wtorek
godz. 12.30 - Msza św. pod przewodnictwem
Ks. Prof. Roberta Tyrały, Rektora UPJPII
1 stycznia 2024, poniedziałek
Msze św. o godz. 8.00, 9.30, 11.00, 12.30, 17.00 i 20.00
Życzymy błogosławionych świąt!
III Niedziela Adwentu - 17 grudnia 2023 - Adwentowe Antyfony na Wejście
Celebrans: ks. bp. Jan Zając
Homilia: ks. Mirosław Czapla
Kantor: Susi Ferfoglia
Dyrygent: Susi Ferfoglia
Organista: Kacper Orzechowski
https://youtu.be/lL3gmbKTdZk
Msza w III Niedzielę Adwentu rozpoczyna się introitem Gaudete in Domino semper; z tego powodu niedziela ta nazywana jest także Dominica Gaudete. O radości nie mówi tylko introit, ale także inne śpiewy tej niedzieli (Communio: Dicite: Pusillanimes…czyli: Mówcie do zatrwożonych w sercu: nabierzcie odwagi), jak również teksty euchologijne (czyli teksty modlitw celebransa) i czytania.
Kolekta III Niedzieli Adwentu głosi: Boże, Ty widzisz, z jaką wiarą oczekujemy świąt Bożego Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i Z RADOŚCIĄ mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia. W języku łacińskim brzmi jeszcze wyraźniej niż w tłumaczeniu: salutis gaudia… alacri laetitia. Nie chodzi tutaj o jakieś sztuczne wzbudzanie radości; Kościół chce zwrócić uwagę na radość, która jest niezależna od zewnętrznych okoliczności naszego życia, rodzi się jako owoc spotkania z Chrystusem, żywym Bogiem.
Zobaczmy w jaki sposób kompozytor antyfony na III Niedzielę Adwentu, Lucjan Dmytrzak, wyraził te treści w melodii. Tekst antyfony jest zaczerpnięty z Listu do Filipian, a werset z psalmu 84:
Flp 4, 4. 5
Radujcie się zawsze w Panu, * raz jeszcze powiadam: radujcie się! *
Pan jest blisko.
Ps 84,2
V: Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi; odmieniłeś los Jakuba.
Autor chce już poprzez pierwsze dźwięki utworu przypomnieć, że jesteśmy zaproszeni do radości w Panu ZAWSZE, niezależnie od położenia. I jeszcze raz powtarza: radujcie się! To nastawienie powinno charakteryzować chrześcijanina: radość w Panu ZAWSZE! Dlaczego? Dlatego, że Pan jest blisko.
Pierwsza fraza wersetu: Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi – utrzymana jest na początku w rejestrze niskim i w długich wartościach, ale pod koniec melodia wznosi się ku wysokim rejestrom. Wprowadza nas w ten sposób do kolejnej części wersetu: odmieniłeś los Jakuba, który jest napisany w żywszym trójdzielnym tempie.
Kościół wzywa nas w tym dniu, aby się nie martwić i się nie bać, bo Zbawiciel przychodzi. Zaufanie i oddanie Bogu jest powodem najgłębszej radości ZAWSZE; tylko to nas czyni naprawdę wolnymi.
Słowa introitu bardzo dobrze przygotowują nas do przyjęcia Ewangelii, która w tym roku zaczerpnięta jest z Ewangelii św. Jana (J 1,6-8.19-28). Św. Jan – Prekursor – rozpoznał i przyjął swoją misję na początku: otworzyć drogę dla tych, którzy „pójdą za nim”. Zapytany o siebie, jasno wyraził prawdę: „Ja NIE jestem Mesjaszem” (J 1,20). Wymagało to wielkiej wolności i pokory, aby odpowiedzieć w ten sposób (Maryja z Nazaretu pokazała taką wolność podczas Zwiastowania). Św. Jan Chrzciciel w Ewangelii św. Jana uświadamia nam, że aby poznać Chrystusa, trzeba przede wszystkim wiedzieć, KIM SIĘ NIE JEST i być bardzo szczerym wobec tego, czego się nie ma. Dopiero pod koniec swojej ludzkiej historii, w ciemnościach więzienia, Jan poczuł całą siłę, ale także gorycz tego błogiego ubóstwa, tego radykalnego wychodzenia od siebie, aby przyjąć Innego. I wynikającej z tego radości (J 3, 29).
Przerwane życie: od ciemnego więzienia aż do dekapitacji. To, na co czekał, nie zostało zrealizowane. Nie rozumiał, pytał, ale wierzył – oto jego wielkość.
Kiedy Jan mówi: „Oblubieńcem jest ten, do którego należy oblubienica; ale przyjaciel oblubieńca, który jest obecny i słyszy ją, raduje się na głos oblubieńca. Teraz ta radość, która jest moja, jest pełna. On musi wzrastać, ja zaś się umniejszać” (J 3, 29), czyż nie wyraża to prawdziwej radości? Mieszkać blisko, słuchać, to jest cała i jedyna radość. A my, – tu i dzisiaj – jak wyrażamy swoją prawdę jako „słuchacze” Słowa, które wzrasta i które nas zaskakuje swoimi drogami, nie będącymi z kolei naszymi własnymi?
Decydujący punkt zwrotny w życiu wiary jest wyrażony w tę niedzielę – radość, tak, ale jaka radość? – poprzez doświadczenie Jana Chrzciciela.
Radość, będąca łaską początku, jest dojrzałym owocem długiej pustyni.
Lucjan Dmytrzak jest absolwentem Teorii Muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie i równocześnie – Muzyki Kościelnej w ramach ówczesnego Instytutu Liturgicznego Papieskiej Akademii Teologicznej.
W czasie studiów praktykował posługę organisty w kościele św. Katarzyny (wraz z Jerzym Kuklą uruchomił zasypane gruzem organy Śliwińskiego). W późniejszych latach posługiwał też w innych kościołach. W latach 1989-1994 współzałożył i śpiewał w Krakowskim Chórze Kameralnym.
Głównym zajęciem Lucjana Dmytrzaka jest praca dydaktyczna:
Od 1985 przez kilka lat w Instytucie Liturgicznym i Archidiecezjalnym Studium Organistowskim w Krakowie (praktyka liturgiczna, harmonia, organy).
Od 1988 ciągle – w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Wł. Żeleńskiego w Krakowie (teoria muzyki, improwizacja organowa).
Od 2002 roku prowadzi miejski chór Eligiusz w Świątnikach Górnych. Hobbystycznie prowadzi również chór męski Millennium przy parafii Opatrzności Bożej oraz chór Rodzinny (złożony z rodziny i przyjaciół.
Ma w dorobku liczne opracowania i nieco kompozycji (w tym Pasje) na chór mieszany oraz męski, z reguły pisane dla prowadzonych lub zaprzyjaźnionych chórów. W bieżącym roku podjął wyzwanie i skomponował po antyfonie na Wielki Post i na Adwent dla Sanktuarium Jana Pawła II w Krakowie.
Susi Ferfoglia
Samej antyfony można wysłuchać również tutaj:
https://www.youtube.com/watch?v=o3TXpyJgjks&t=1s
i
Tu znajdziesz myśli z roratnich kazań - Roraty w Sanktuarium św. Jana Pawła II
A po myśli z kazań w formie filmiku zapraszamy na nasz Instagram i Facebook
Dołącz do wydarzenia, tam publikujemy posty z myślą z danego dnia.
Myśli z rorat 2023
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:
Ml 3, 1-4. 23-24
Ps 25 (24), 4-5. 8-9. 10 i 14 (R.: por. Łk 21, 28)
Łk 1, 57-66
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi: 1 Sm 1, 24-28 1 Sm 2, 1bcde. 4-5. 6-7. 8abcd (R.: por. 1b) Łk 1, 46-56
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:
Możemy powiedzieć, że nie tylko każdy z nas przyjmuje Chrystusa, lecz także Chrystus przyjmuje każdego znas. Zacieśnia więzy przyjaźni z nami: «Wy jesteście przyjaciółmi moimi». (J 15, 14)
Liturgia Słowa z 21.12.2023:
📯 PnP 2, 8-14 lub So 3, 14-17
🎧 Ps 33 (32), 2-3. 11-12. 20-21 (R.: por. 3a)
👑 Łk 1, 39-45
__________________
#adwent2023 #myślzkazania #myślizkazań #myślizrorat #myślzrorat #21grudnia #roraty23 #roraty2023 #encyklikajp2 #EcclesiadeEucharistia #ecclesia #wspólnota #kościół #MSZAŚW #kazanieroratnie #roratywSanktuariumJP2
Iz 7, 10-14 Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 7c i 10b) Łk 1, 26-38
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi: Sdz 13, 2-7. 24-25a Ps 71 (70), 3-4a. 5-6b. 16-17 (R.: por. 8a) Łk 1, 5-25
Jr 23, 5-8 Ps 72 (71), 1b-2. 12-13. 18-19ab (R.: por. 7) Mt 1, 18-24
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:Modlitwa Eucharystyczna przy pomocy słów uobecnia fakt z Ostatniej Wieczerzy w określonej wspólnocie (konkretnym zgromadzeniu liturgicznym) tu i teraz. 
Syr 48, 1-4. 9-11 Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4) Mt 17, 10-13
fot. A. Bujak
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi: Iz 48, 17-19 Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. J 8, 12) Mt 11, 16-19
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:
Iz 41, 13-20 Ps 145 (144), 1bc i 9. 10-11. 12-13 (R.: por. 
Mt 11, 11-15
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:Modlitwa powszechna pomaga nam wyjść z kręgu własnych spraw, poszerza nasze serce i czyni je wrażliwym na problemy innych ludzi. To modlitwa wstawiennicza całej wspólnoty zgromadzonej na liturgii.
Iz 40, 25-31 Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10 (R.: por. 1b) Mt 11, 28-30
Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi: Iz 40, 1-11 Ps 96 (95), 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13 (R.: por. Iz 40, 10a) Mt 18, 12-14
tydzień Adwentu trwa.
Iz 35, 1-10 Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. Iz 35, 4d) Łk 5, 17-26
„Mów do mnie Panie!” Dzisiejsze zdanie z roratniego kazania brzmi:
„Liturgia Słowa – to, że Pan Bóg w ogóle chce się z nami komunikować przez swoje Słowo, dla Niego jest aktem uniżenia i pokory, a dla nas ogromną łaską.” 
„Maryja jest pierwszym « tabernakulum » w historii”.
„Kyrie, eleison”
że w każdym z nich jest obecny zmartwychwstały Pan.”.
„PAN Z WAMI!”
A Tobie które zdanie z dzisiejszej Liturgii zapadło szczególnie w pamięć?
II Niedziela Adwentu - 10 grudnia 2023 - Adwentowe Antyfony na Wejście
Celebrans: ks. kustosz Tomasz Szopa
Homilia: ks. Artur Chłopek
Kantor: Susi Ferfoglia
Dyrygent: Susi Ferfoglia
Organista: Kacper Orzechowski
https://youtu.be/L4Bh1FnayxY
Głównym tematem introitu na II Niedzielę Adwentu jest rychłe nadejście Mesjasza dla zbawienia i radości nie tylko Izraela – narodu wybranego, ale wszystkich ludzi. Zbawienie, które przynosi Chrystus, stanie się udziałem wszystkich narodów. Wołanie proroka skierowane do ludu Syjonu jest zaproszeniem do głębokiej wiary w przyjście Pana, który nadejdzie we właściwym czasie i nie spóźni się. Autor muzyki do introitu – Mariusz Kramarz, chce wyrazić za pomocą dźwięków przekonanie o pewnym przybyciu Pana. Można je dostrzec w radosnym i pogodnym tonie utworu, bowiem czas żałoby się skończył.
Tekst antyfony, jak również skomponowaną do niej muzykę możemy podzielić na trzy części:
Por. Iz 30, 19. 30
A Populus Sion, ecce Dominus veniet ad salvandas gentes – Ludu Boży, oto Pan przyjdzie, by zbawić narody
B et auditam faciet Dominus gloriam vocis suae – Pan da posłyszeć swój głos pełen chwały
C in laetitia cordis vestri – i uraduje się wasze serce.
Werset natomiast brzmi następująco:
Ps 79,2 V: Qui regis Israel, intende : qui deducis, velut ovem, Ioseph – Posłuchaj Pasterzu Izraela, który jak owce wiedziesz ród Józefa.
Punkt kulminacyjny w utworze Mariusza Kramarza wyznaczają słowa „Pan da usłyszeć swój głos pełen chwały”. Przybycie Pana jest podobne do głosu grzmotu (por. Ps 29, 3; 50,3; 98,1). W kilku fragmentach biblijnych potężny głos Pana uderza w nieprzyjaciół i ich niszczy. Głos JHWH jest „chwalebny” i stoi po stronie ludu Syjonu.
Melodia ostatniej części refrenu introitu odnajduje swoją właściwą „tonację” (F-dur): możemy to rozumieć jako zaproszenie, aby przeslanie tej niedzieli uczynić swoim – Pan przychodzi do mnie, w prostocie i intymności mojego serca.
Mariusz Kramarz – kompozytor, aranżer, organista, dyrygent. Absolwent Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie oraz Archidiecezjalnej Szkoły Muzycznej II stopnia im. ks. Kardynała F. Macharskiego w Krakowie, organista w Bazylice Grobu Bożego w Miechowie. Autor licznych opracowań pieśni kościelnych na chór mieszany. Współpracuje z chórami działającymi na terenie Polski i Europy (m.in. Włochy, Portugalia, Francja, Ukraina). Jego twórczość koncentruje się głównie wokół muzyki sakralnej i liturgicznej, ale w swoim dorobku ma również aranżacje muzyki ludowej i patriotycznej. W 2021 r. Fundacja inCanto wydała jego monograficzny album „Pocieszycielka Strapionych”. W 2022 r. jego aranżacja pieśni ludowej „Dwa serduszka” zajęła 2. miejsce w Konkursie Kompozytorskim „Ludowo na NOVO”. W tym samym roku jego opracowanie orkiestrowe polskiej pieśni patriotycznej „Rota” znalazło się w ścieżce dźwiękowej filmu dokumentalnego „Żywioł” w reżyserii Cypriana Demianiuka. Jest kompozytorem jednej antyfony wielkopostnej i adwentowej, które napisał dla Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Mariusz Kramarz to także autor opracowania chóralnego Hymnu II Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Mielcu. Napisał też utwór chóralny a cappella na 500. rocznicę śmierci Macieja Miechowity, którego prawykonanie miało miejsce 9 września 2023 r. w Miechowie. Jego utwory śpiewały takie chóry jak m.in. Chór Narodowego Forum Muzyki czy Chór Filharmonii Krakowskiej. Najnowszym wydawnictwem z muzyką Mariusza Kramarza jest album „Chwalcie Pana!” zawierający 15 psalmów napisanych do słów w przekładzie Jana Kochanowskiego na różną obsadę wykonawczą, skomponowanych dla Chóru Bazyliki Grobu Bożego w Miechowie.
Susi Ferfoglia
Samej antyfony można wysłuchać również tutaj:
https://www.youtube.com/watch?v=e_nCgy5Esv8&t=2s
i
Karta Dużej Rodziny w Centrum Jana Pawła II w Krakowie
Zapraszamy Was do poznawania życia i nauczania Jana Pawła II – papieża Polaka – całymi rodzinami. Dla Niego rodzina była źródłem siły człowieka i narodu i tak też chcemy to realizować w Centrum opowiadającym o jego Osobie. Jak widzicie, jest to kolejna inicjatywa, by wspierać rodzinę!
Karta Dużej Rodziny będzie od grudnia 2023 towarzyszyć również naszym pielgrzymom – rodzinom odwiedzającym Centrum. Bardzo cieszymy się z rozpoczętej współpracy i z możliwości współtworzenia ogólnopolskiego programu skierowanego do dużych rodzin. Rocznie odwiedza nas ok. 15 tys. dzieci, często z rodzicami, co jest naszą wielką radością. Chcemy Was jeszcze mocniej wspierać i dzięki temu wsparciu czynić nasze miejsce bardziej dostępnym dla każdej rodziny. Zachęcamy Was do chodzenia aktywnie drogami świętości w stylu Jana Pawła II.
Zapraszamy do odwiedzenia Centrum i Muzeum Jana Pawła II w Krakowie korzystając z atrakcyjnych zniżek na bilety. Wystawy Muzeum Jana Pawła II stoją przed Wami otworem w cenie jednego biletu ulgowego dla całej rodziny. Okazując Kartę Dużej Rodziny wraz z dokumentem tożsamości osoba indywidulna może zwiedzić wszystkie nasze wystawy w cenie 10 zł, a cała rodzina w cenie 20 zł.
Nasze trzy wystawy: „Kim jest człowiek z Całunu?”, „Nasz Papież” oraz „Karol Wojtyła -Trentino” czekają na Was codziennie, również w weekendy, w godz. 9.00-17.00. Możecie też skorzystać z naszej bezpłatnej gry terenowej po Centrum Jana Pawła II – Quest, oraz gry na telefony komórkowe „Sól Ziemi”. Odwiedzenie Centrum całą rodziną może stać się dla Was cenną przygodą i ważnym wspomnieniem.
I Niedziela Adwentu - 3 grudnia 2023 - Adwentowe Antyfony na Wejście
Antyfona na wejście:
Ad te levavi – Do Ciebie Panie
Krystian Neścior
Celebrans: ks. Grzegorz Lenart
Kantor: Susi Ferfoglia
Dyrygent: Susi Ferfoglia
Organista: Kacper Orzechowski
https://youtu.be/K-zQlHLKT-0
Introit na pierwszą niedzielę Adwentu
Ad te levavi – Do Ciebie Panie
Co oznacza słowo introitus (po polsku introit)? Nazwa ta pochodzi od łacińskiego słowa introibo (przystąpię) – tak jak czytamy w Psalmie 43,4: Et introibo ad altare Dei, ad Deum, qui laetificat iuventutem meam (Przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją). Był to śpiew przeznaczony na wejście procesji. Dobór antyfon i psalmów uzależniony był od treści teologicznej danej niedzieli czy święta. Dopiero w VI w. spotykamy wzmiankę o formowaniu się tradycji nawiedzania przez papieża rzymskich bazylik i kościołów w dniach ważniejszych obchodów kościelnych. Przemarsz orszaku papieskiego jak i procesje na rozpoczęcie liturgii wymagały śpiewu, dlatego też jest wielce prawdopodobne, że była to jedna z ważniejszych przyczyn powstania introitu. Introit zatem wprowadza nas w daną liturgię, otwiera nam jej perspektywę duchową.
Przyjrzyjmy się introitowi, który rozpoczyna I Niedzielę Adwentu i równocześnie otwiera cały rok liturgiczny: Ad te levavi – Do Ciebie Panie. W dawnych rękopisach śpiew ten rozpoczynał się wielkim inicjałem „A”, który był zawsze bardzo ładnie ozdobiony. „A” jest nie tylko pierwszą literą początkowego słowa Ad, ale również pierwszą literą alfabetu oraz początkiem księgi zwanej Graduałem (powiedzielibyśmy dziś „śpiewnika” na cały rok liturgiczny, choć można go uznać za prawdziwą księgę liturgiczną ze względu na teksty w nim zawarte, które stanowią liturgię), który jest – można tak powiedzieć – jakby alfabetem dla śpiewaka. Dzięki Graduałowi wprowadzany jest on stopniowo w „język” liturgii. Literka „A” to także symbol Chrystusa, który jest Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem, a cały rok liturgiczny, to nic innego, jak stopniowe poznawanie życia Chrystusa i kroczenie razem z Nim w codziennym życiu.
Tak jak w Wielkim Poście, także i w Adwencie, czterej kompozytorzy odpowiedzieli na zaproszenie do tego, aby napisać muzykę do czterech antyfon niedzielnych na wejście w okresie Adwentu. W I Niedzielę usłyszymy kompozycję liturgiczną autorstwa Krystiana Neściora.
Polski przekład tekstu introitu na I Niedzielę Adwentu brzmi następująco:
Ps 25(24), 1-4
Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę, * Tobie ufam, Boże, niech
zawód mnie nie spotka. * Niech moi wrogowie nie triumfują nade
mną, * nikt, bowiem, kto Ci zawierzył, * nie będzie zawstydzony.
V: Daj mi, o Panie, poznać drogi Twoje: i ścieżek Twoich mnie naucz.
Utwór zaczyna się muzycznym gestem wznoszącym się od razu do góry, który towarzyszy słowom Do Ciebie Panie wznoszę moją duszę, Kompozytorowi udało się ekspresyjnie wyrazić potrzebę zbawienia oraz jego oczekiwanie przez całą ludzkość. Na początku roku liturgicznego, każdy chrześcijanin jest wezwany do tego, aby całą swoją ufność pokładać w Bogu. Na słowie „nikt” melodia osiąga swój punkt kulminacyjny i w ten sposób potwierdza się zapewnienie, że tylko kto zaufa Bogu, nie „będzie zawstydzony”. Jest to powód do radości i nadziei, bo obietnica Pana jest niezniszczalna.
Na początku roku liturgicznego słowa Ad te levavi animam meam – Do Ciebie wznoszę moją duszę przypominają z jakim nastawieniem chrześcijanin powinien wejść w kolejny okres liturgiczny: ufając Bogu!
Krystian Neścior (1992) – kompozytor, śpiewak i dyrygent. W 2021 z wyróżnieniem ukończył studia licencjackie na Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie w klasach kompozycji prof. dr hab. Anny Zawadzkiej – Gołosz oraz śpiewu prof. dr. hab. Zdzisława Madeja. W 2023 z wyróżnieniem ukończył studia magisterskie w specjalności kompozycja na macierzystej uczelni. Od 2023 student szkoły doktorskiej Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie kształci się pod opieką prof. Zygmunta Krauze. Jest także absolwentem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, gdzie w 2018 obronił tytuł magistra teologii, przedstawiając pracę dyplomową o aspektach wychowawczych muzyki liturgicznej, napisaną pod kierunkiem bp. prof. dr. hab. Janusza Mastalskiego.
W swojej twórczości koncentruje się przede wszystkim na potencjale narracyjnym barwy dźwięku. Jego utwory były nagradzane na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m.in na V i VI Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego w Sopocie (2019, 2021), na Konkursie Kompozytorskim Młodzi Muzycy Młodemu Miastu 2.0 (2020), XXVII Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim 2 Agosto w Bolonii (2021), VI Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. K. Pendereckiego w Krakowie (2022), Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. K. Szymanowskiego w Katowicach w kategorii kompozycja (2022) czy Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. M. Karłowicza w Szczecinie (2022). W 2021 został beneficjentem programu COMPOSER.PL, ufundowanego dla młodych polskich kompozytorów przez A. Zubel i M. Moca.
Od 2022 roku dyrygent chóru i orkiestry przy bazylice Bożego Ciała w Krakowie.
Susi Ferfoglia
[1] Neuma pes quassus, czyli takie pes, które podkreśla intensywność wypowiedzi.
Samej antyfony można wysłuchać również tutaj:
https://www.youtube.com/watch?v=g5P0kf4ejDI
i
Adwent w Sanktuarium
Adwent 2023 w Sanktuarium św. Jana Pawła II.
Rozpocznij niezwykłą podróż przez Adwent 2023. Możemy określić go za pomocą kilku liczb:
- 4 niedziele: Doświadcz pełni adwentowego czasu poprzez cztery symboliczne niedziele, każda z osobistym przesłaniem i modlitwą.
- 4 kompozytorów: Przenieś się w świat dźwięków stworzonych przez czterech utalentowanych kompozytorów, którzy wypełnią przestrzeń pięknem melodyjnych nutowych kompozycji.
- 1 encyklika – Ecclesia de Eucharistia: Pogłęb swoje zrozumienie sakramentu Eucharystii, przyglądając się treści encykliki Jana Pawła II – Ecclesia de Eucharistia, która będzie punktem wyjścia codziennych rozważań.
- 3 na liście sakrament święty – EUCHARYSTIA: Skoncentruj się na trzech sakramentach świętych, a szczególnie na Eucharystii, przygotowując się tym samym do zbliżającego się Kongresu Eucharystycznego w naszej Archidiecezji.
Godzinowo:
📌 OD PONIEDZIAŁKU DO SOBOTY – 8️⃣:0️⃣0️⃣: Rozpocznij dzień od Mszy św. wotywnych o NMP – rorat, które niosą ze sobą głęboki sens i modlitwę.
📌 W NIEDZIELE ADWENTU – 1️⃣2️⃣:3️⃣0️⃣: Dołącz do naszej modlitwy, którą wzbogaci muzyka wielogłosowa, śpiew gregoriański oraz pełna asysta. O godzinie 1️⃣2️⃣:1️⃣5️⃣ uczestnicz w próbie śpiewu przed liturgią, gdzie usłyszysz słowa kazania inspirowane Adwentowymi Antyfonami na Wejście.
Zapraszamy Cię do wspólnego przeżywania tego radosnego czasu oczekiwania na Boże Narodzenie! 🕯
